MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R
Davacı, davalı ile "üniversite öğrencilerinin kendilerine ait sınav sonuçları, not bilgileri, kayıt, harç, sınav tarihi ve benzeri bilgilerinin .... operatörleri tarafından SMS yolu ile iletilmesi" konulu 21.09.2007 ve daha sonra da 13.10.2009 tarihli 2 yıl süreli protokol imzalandığını, ancak davalı tarafından 26.08.2010 tarihli yazı ile hiçbir haklı neden olmadan söz konusu protokolün feshedildiğini, müspet ve menfi zarara uğradıklarını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 200.000,00 TL zararın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu gereğince davanın kısmen kabulüne, 75.000,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir
2-492 sayılı Harçlar Kanununun “İstisna ve Muaflıklar” başlığı altında düzenlenen 13/j fıkrasında, “Genel Bütçeye dahil idarelerin bu kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf tutulduğu” belirtilmiş olup, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 56. Maddesinin (b) fıkrasında da, “Üniversiteler ve İleri Teknoloji Enstitüleri, genel bütçeye dahil kamu kurum ve kuruluşlarına tanınan mali muafiyetler, istisnalar ve diğer mali kolaylıklardan aynen yararlanırlar.” Hükmü mevcut olduğundan, davalı ... harçtan muaftır.
Dava, davalı aleyhine kabul edildiğine göre, başlangıçta davacıdan alınan peşin harcın talep halinde davacıya iadesine, karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde “davanın açılışı sırasında yatırılan başvurma ve peşin harç toplamının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye harcın ise davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına” şeklinde hüküm kurulmuş olması, usul ve yasa aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HMK.’nun 370/2. maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: 1. bent gereğince davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın ‘Hüküm’ başlıklı bölümünün 4,5,6 ve 7. satırlarının tamamen karardan çıkarılarak yerine (Davacıdan alınan 17,15 TL başvurma harcı ile 2.970,00 TL peşin harcın talep halinde davacıya iadesine, davalı harçtan muaf olduğundan karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına) sözlerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 1.089,45 TL. harcın istek halinde davacıya iadesine, 24.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.