Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/1840 Esas 2022/12206 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. İlk incelemede, nakil aracının iadesine yönelik olarak verilen hüküm kesinleştiği için, iade kararlarının hukuki değerden yoksun olduğu sonucuna varılmıştır. İkinci incelemede ise, suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesi ve 7242 sayılı Yasa'nın 62. maddesi ile yapılan değişiklikler ele alınmıştır. Bu kapsamda, sanığın etkin pişmanlık hakkında yanıltıldığı belirtilerek hüküm bozulmuştur. Ayrıca, açıklanması geri bırakılan hüküm için yasal koşulların oluşmadığı gerekçesiyle hatalı bir değerlendirme yapıldığı belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri; 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 5/2. maddesi, 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 62. maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan vekilinin, aracın iadesine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/02/2014 gün ve 2013/1085 Esas, 2014/105 Karar sayılı kararı ile nakil aracının iadesine ilişkin olarak verilen hükmün, Yargıtay 19. Ceza Dairesi'nin 22/06/2020 gün ve 2019/4294 Esas - 2020/7744 Karar sayılı ilamı ile ONANMAK suretiyle kesinleştiği cihetle, ... plaka sayılı nakil aracı hakkında, temyize konu hükümle birlikte verilen iade kararlarının hukuki değerden yoksun olduğu anlaşıldığından, bu hususta inceleme yapılmaksızın dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE,
II-Katılan vekilinin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerine yapılan incelemede,
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın 5/2. fıkrasının "Yedinci fıkrası hariç, 3 üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmalık göstererek, soruşturma evresi sona erinceye kadar suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hâzinesine ödediği takdirde, hakkında, bu kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında indirilir. Bu fıkra hükmü, mükerrirler hakkında veya suçun bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde uygulanmaz" hükmünü içerdiği, 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında da etkin pişmalık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve 5607 sayılı Yasanın 5/2-son cümlesi kapsamında "Soruşturma evresinde, ihtar yapılmaması hâlinde kovuşturma evresinde hâkim tarafından sanığa ihtar yapılır" düzenlemesinin getirildiği cihetle, soruşturma aşamasında kendisine etkin pişmanlık hususunda ihtarat yapılmayan sanık hakkında, mahkemece suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine ödediği takdirde cezada yapılacak indirimin "1/2" olacağının bildirilmesi gerekirken, 1/3 oranında indirim yapılacağı belirtilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı gözetilerek, ödeme yapmadığından bahisle etkin pişmanlık hükmünün uygulanmaması,
2-Mahkemece sanık hakkında neticeten 1 yıl 3 ay hapis ve 40 TL adli para cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, Hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve TCK'nun 51. maddesindeki erteleme hükümlerinin uygulanmasına engel teşkil eden ceza üst sınırının 2 yıl hapis olduğu halde, hüküm kısmında başkaca objektif ve subjektif sebepler de tartışılmadan hatalı değerlendirmeyle yasal koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.