Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1490 Esas 2022/12437 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yargılandığı davada, yerel mahkemenin kurduğu beraat kararının temyiz edilmesini inceledi. İdare vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedildi ve beraat kararı onandı. Ancak, aynı davada diğer bir sanığın mahkumiyet kararını incelediklerinde, hükmün bozulmasına karar verdiler. Bu kararın gerekçesi olarak, suçun işlenme tarihine göre yapılan kanun değişikliklerinin sanık lehine olması, etkin pişmanlık uygulamasının mümkün olması ve kanun maddelerinin yasal koşullarının saptanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin kararının gözetilmemesi ve uygulama hatası da tespit edildi. Bu nedenle, karar 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca bozuldu. Detaylı kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, TCK'nun 53. maddesi, CMK’nun 232/6. maddesi ve TCK’nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK’nun 54. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat kararı ile nakil aracının iadesine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ile katılan ... İdaresi vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Suça konu kaçak eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK’nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile katılan ... İdaresi'nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.