Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/5052 Esas 2022/12574 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/5052
Karar No: 2022/12574
Karar Tarihi: 26.09.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/5052 Esas 2022/12574 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık için verilen ceza hakkında yapılan temyiz talebi reddedildi. Ancak, sanığın eski hale getirme talebi Yargıtayca karara bağlanacağından, yerel mahkemenin eski hale getirme talebini reddine dair kararı geçersiz kabul edilerek eski hale getirme ve temyiz istemi incelenmeye alındı. Sanığın gerekçeli karar tebligatı cezaevinde olduğu halde ikamet adresine tebliğ edilmiş fakat usulsüz olduğu anlaşıldı. Ancak, sanık daha önce bu karardan haberdar olduğunu ve temyiz talebinin yasal süreden sonra yapıldığını kabul ettiği için temyiz istemi reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 Sayılı CMK'nun 42/1. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21. maddesi
- 5320 Sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'un 317. maddesi
7. Ceza Dairesi         2022/5052 E.  ,  2022/12574 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    Yerel Mahkeme tarafından 05/01/2022 tarihli ek karar ile eski hale getirme talebinin reddine karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme istemi 5271 sayılı CMK'nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtayca karara bağlanacağından, bu konuda verilen 05/01/2022 tarihli eski hale getirme talebinin reddine dair ek karar ile Konya 8. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 19/01/2022 tarihli, 2022/138 D.İş sayılı kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde kabul edilip kaldırılarak sanığın eski hale getirme ve temyiz isteminin incelenmesinde;
    Sanığa gerekçeli karar tebligatının yapıldığı 06.06.2016 tarihinde cezaevinde olduğu anlaşılmakla, anılan tebligatın cezaevi aracılığıyla tebliğ edilmesi gerekirken, ikamet adresinde Tebligat Kanununun 21.maddesine göre usulsüz tebliğ yapıldığı anlaşılmakta ise de, sanığın dosyada mevcut 30/12/2016 tarihli dilekçesinde, verilen mahkumiyet kararına yönelik Mahkemesinden uzlaşma hükümlerinin uygulanması talep ettiği, temyize konu hükmü de en geç bu tarihte öğrendiğinin kabulü gerektiği cihetle, sanığın eski hale getirme talebinin reddi ile 30/12/2016 tarihinde öğrendiği hükmü hükmü yasal süresinden sonra 04/01/2022 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 26/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara