Cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/1599 Esas 2021/4434 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi         2017/1599 E.  ,  2021/4434 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz (müşteki sanık), kasten yaralama (müşteki sanık ile sanık)
HÜKÜM : Müşteki sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine, sanık hakkında kasten yaralama suçundan görülen kamu davasının şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre mahkemece müşteki sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 2.400 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin diğer hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Müşteki sanık hakkında cinsel taciz ve sanık hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık ile müşteki sanığa isnat edilen kasten yaralama ve cinsel taciz suçlarının 5237 sayılı TCK"nın 86/2, 105/1. maddelerinde düzenlenip, öngörülen cezaların üst sınırları itibarıyla aynı Kanunun 66/1-e. maddesinde belirtilen 8 yıllık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen 09.04.2013 tarihli mahkumiyet kararları ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, müşteki sanık ile sanık haklarında müsnet suçlardan görülen kamu davalarının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 22.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.