Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/1483 Esas 2022/12818 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında ülkemizde kaçakçılık yasasına muhalefet suçundan açılan davada, suçtan zarar gören Gümrük İdaresi vekilinin katılması ve sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi sonucu bozulmasına karar verdi. İncelenen dosyada, sanığın eylemlerinin zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasada yer alan etkin pişmanlık uygulamasına ilişkin hükümler ve indirim oranları açıklandı. Kararda, savunma hakkı, müsadere kararı ve katılma hakkına riayet edilmediği ve yanıltıldığı belirtilen sanık hakkında verilen hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekilde belirtildi:
- 5607 Sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 5/2. fıkrası
- 5607 Sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 5/2-son cümlesi
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 54/4. maddesi
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223. maddesi
- TCK'nun 43. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hüküm verilmesine yer olmadığına; sanık ... hakkında hükümlülük, erteleme
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suçtan zarar gören Gümrük İdaresi vekilinin suç tarihi itibarıyla 5271 sayılı CMK'nun 260. maddesi gereğince, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunduğundan katılmasına ve kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenerek kurulan hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Nakil aracının müsaderesine ilişkin iddianamede talep bulunmadığı gibi mahkemece bu hususta bir karar verilmediği gözetilerek Gümrük İdaresi vekilinin nakil aracına yönelik temyiz talebi incelenmeksizin kaçakçılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
I) Katılan vekilinin, ...'ye yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemenin hakkında beraat kararı kesinleşmiş ...'ye yönelik vermiş olduğu "sehven sanık olarak kaydedildiği anlaşıldığından hakkında hüküm verilmesine yer olmadığına" ilişkin kararının 5271 sayılı CMK'nun 223. maddesi anlamında temyizi kabil bir "hüküm" niteliğinde olmadığı ve ortada temyize konu incelenecek bir hüküm de bulunmadığı anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE,
II)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde,
1. Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih ve 2015/398 Esas, 2017272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK'nun 43.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 21/05/2013 iddianame düzenleme tarihinin ise 02/08/2013 olduğu,
Uyap üzerinde yapılan incelemede sanık hakkında;
-Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 17.06.2021 tarih 2020/181 esas, 2021/644 karar sayılı kararıyla mahkumiyet kararı verildiği ve temyiz edilerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığında kayıtlı olup halen derdest dosyasında, suç tarihinin 09/06/2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 05/07/2013 olduğu,
-Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2020/221 Esas sırasında kayıtlı halen derdest dosyasında suç tarihinin 16/06/2013 iddianame düzenleme tarihinin ise 11/07/2013 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK'nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından anılan dosyanın incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın 5/2. fıkrasının "Yedinci fıkrası hariç, 3 üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmanlık göstererek, soruşturma evresi sona erinceye kadar suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hâzinesine ödediği takdirde, hakkında, bu kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında indirilir. Bu fıkra hükmü, mükerrirler hakkında veya suçun bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde uygulanmaz" hükmünü içerdiği, 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında da etkin pişmalık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve 5607 sayılı Yasanın 5/2-son cümlesi kapsamında "Soruşturma evresinde, ihtar yapılmaması hâlinde kovuşturma evresinde hâkim tarafından sanığa ihtar yapılır" düzenlemesinin getirildiği cihetle, soruşturma aşamasında kendisine etkin pişmanlık hususunda ihtarat yapılmayan sanık hakkında, mahkemece suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine ödediği takdirde cezada yapılacak indirimin "1/2" olacağının bildirilmesi gerekirken, 1/3 oranında indirim yapılacağı belirtilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı gözetilerek, ödeme yapmadığından bahisle etkin pişmanlık hükmünün uygulanmaması,
Kabule göre de,
1. Ek savunma verildiği halde, dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Davaya katılma hakkı bulunan Gümrük Müdürlüğü'nün duruşmadan haberdar etmeden hüküm kurulması,
3. Katılan Kurumun gerekçeli kararda kim olduğu belirtilmeden, infazda çelişki oluşturacak şekilde, Katılan İdare lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.