Esas No: 2022/3606
Karar No: 2022/13137
Karar Tarihi: 03.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/3606 Esas 2022/13137 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2022/3606 E. , 2022/13137 K.Özet:
Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından açılan kamu davasında sanık, 5607 sayılı Yasaya aykırılık suçundan beraat etti. Ancak, dosya istinaf edildiğinde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi, sanığın mahkumiyetine karar verdi. Bu kararın Yargıtay'a gönderilmesi sırasında ise 7242 sayılı Yasaya göre lehe değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden dosya ilk derece mahkemesine iade edildi. Bu nedenle, Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın mahkumiyetine dair karar verdi. Ancak, Yargıtay'ın incelemesi sonucunda dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından görüşülmesi gerektiği karara bağlandı. Kararda, 5607 sayılı Yasaya göre sanığın mahkumiyetine dair karar verilirken, 7242 sayılı Yasanın getirdiği düzenlemelerin de göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesindeki iptal nedeniyle de anılan maddenin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtildi. Kanun maddeleri: 7242 sayılı Kanunun 61. ve 63. maddeleri, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. madde, 5237 sayılı TCK'nun 7. ve 53. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında 5607 sayılı Yasaya aykırılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.12.2016 tarih ve 2016/887 Esas, 2016/1012 Karar sayılı kararıyla sanığın beraatine karar verildiği, kararın katılan ... İdaresi vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 30/06/2017 tarihli ve 2017/408 Esas, 2017/865 sayılı kararıyla ilk derece mahkemesinin beraate ilişkin kararı kaldırılarak adı geçen sanığın 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesi yollamasıyla 3/5-10. maddelerinden neticeten 2 yıl 6 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezasıyla mahkumiyetine karar verildiği, sanığın istinaf kararını temyizi üzerine dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bu hususta tebliğname düzenlenmesi gerektiği gözetilmeden 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 63. maddesinin son cümlesi uyarınca lehe Yasa değerlendirilmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine iade edildiği ve Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2021 tarihli, 2020/881 Esas, 2021/77 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün kurulduğu anlaşılmakla;
7242 sayılı Yasanın 63. maddesinde öngörülen “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte bu Kanunun kapsamına giren suçlardan dolayı kanun yolu incelemesinde bulunan dosyalardan, 3 üncü ve 5 inci maddede bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan düzenlemeler nedeniyle lehe değerlendirme yapılması gereken dosyalar hakkında bozma kararı verilir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığında bulunan dosyalar ise gelişlerindeki usule uygun olarak ilk derece mahkemesine gönderilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca ilk derece mahkemesi kararının istinaf incelemesi sırasında Bölge Adliye Mahkemesince kaldırılarak hükmün değiştirildiği, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi uyarınca lehe yasa değerlendirmesi için dosyanın ancak ilk derece mahkemesine iade edilebileceği, Bölge Adliye Mahkemesine bu nedenle iade yapılamayacağı, bu nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 30/06/2017 tarihli ve 2017/408 Esas, 2017/865 sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteminin Dairemizce incelenmesi gerektiği anlaşılmakla, Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2021 tarihli, 2020/881 Esas, 2021/77 Karar sayılı kararının hukuki değerden yoksun olduğu gözetilerek, 5271 sayılı CMK'nun 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanığın temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de dikkate alınarak yapılan değerlendirmede;
1. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükmün yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine ait bulunması zorunluluğu,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5271 sayılı CMK'nun 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.