MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... ilçesi, ... beldesi, ... mahallesi, 308 ada 39 parsel sayılı 1658,30 m² yüzölçümündeki taşınmaz, çayırlık niteliği ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle belgesizden davalı adına tespit edilmiştir. Davacı Hazine, davalı yararına imar, ihya ve zilyetlikle taşınmaz edinme koşullarının oluşmadığını iddia ederek, tespitin iptali ile taşınmazın Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, çekişmeli taşınmazın kadastro tespitinin iptaline, fen bilirkişi rapor ve krokisinde (A1) harfiyle işaretli 152,25 m² ve (A2) ile işaretli 74,78 m² bölümün orman niteliğiyle Hazine, (B) harfiyle işaretli 1431,27 m² bölümün ise davalı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava; kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu, 3402 sayılı Yasanın 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın kısmen orman sayılan kısmen orman sayılmayan yerlerden olduğu ve adına tescil kararı verilen kişi yararına çekişmeli taşınmazın fen bilirkişi rapor ve krokisinde (B) harfiyle işaretli bölümü üzerinde 3402 sayılı Yasanın 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, çekişmeli taşınmazın (A1) ve (A2) bölümlerinin birbirlerine sınırları olmaması nedeniyle ayrı ayrı tescillerine karar vermek gerekirken infazda tereddüt oluşturacak şekilde birleştirilerek hüküm kurulması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinin 2. satırında yer alan “ifrazı ile” kelimelerinden sonra gelmek üzere “ayrı ayrı” kelimeleri eklenmek suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi göndermesiyle H.Y.U.Y.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, Harçlar Yasasının değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 16/10/2012 günü oybirliğiyle karar verildi.