Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/6380 Esas 2022/13735 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında marka hakkına tecavüz suçu nedeniyle açılan davanın ilk hükmünde, hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği fakat denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi nedeniyle açıklanması geri bırakılan hüküm sonucunda açıklandığı ve Yargıtay'ın bu hükmü bozduğu anlaşılmıştır. Yeniden hüküm kurulurken sanığın eylemine uyan tüm maddeler uygulandıktan sonra sadece sonuç cezanın infazı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesi gerektiği ve sanık hakkında \"infazın 6000 ve 80 TL\" adli para cezası üzerinden yapılması gerektiği belirtilmiştir. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklamaları:
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (KHK): Bu kanun maddesi, Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi'nin yargı yetkisine ilişkin hususları düzenlemektedir.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu (CMUK): Bu kanun maddesi, ceza davaları ile ilgili adli işlemler, yargılama süreçleri ve kararlar hakkında hükümler içermektedir.
- CMK'nun 231/11. maddesi: Bu madde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hakkında düzenlemeler içerir.
- CMK'nun 326/son maddesi: Bu madde, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanıkların denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi halinde uygulanacak cezaları belirlemektedir.

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 556 sayılı KHK'ya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık hakkında marka hakkına tecavüz suçunu işlediği iddiası ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, 29.03.2012 tarih 2011/509 Esas, 2012/297 sayılı karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi nedeniyle açıklanması geri bırakılan hükmün 06.10.2015 tarih ve 2015/353 Esas, 2015/485 sayılı karar ile Mahkemesince açıklandığı ve sanığın temyizi üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesi'nin 12.12.2019 tarih ve 2019/32499 Esas, 2019/15575 sayılı ilamı ile açıklanan bu hükmün bozulmasına karar verilerek dosyanın mahkemesine gönderildiğinin anlaşılması karşısında;
Mahkemece Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken dosya içeriği ile bağdaşmayacak biçimde 29.03.2012 tarihli hükmün yeniden açıklanmasına karar verilmesi,
2-Yerel Mahkemenin 29.03.2012 tarih 2011/509 Esas, 2012/297 karar sayılı ilk kararında, sanık hakkında 10 ay hapis ve 80 TL adli para cezasına dair hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi nedeniyle açıklanması geri bırakılan bu hükmün CMK’nun 231/11. maddesine aykırı olarak 6000 ve 80 TL adli para cezası olarak açıklandığı, bu kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesi'nin 12.12.2019 tarih ve 2019/32499 Esas, 2019/15575 Karar sayılı ilamı ile başkaca nedenlerle birlikte CMK’nun 231/11. maddesi gereğince hükmün ilk şekli ile açıklanması gerektiğinden bahisle sanığın kazanılmış hakkı korunarak bozulduğunun anlaşılması karşısında;
Bozma sonrası yeniden hüküm kurulurken sanığın eylemine uyan tüm maddeler uygulandıktan sonra 1412 sayılı Kanunun 326/son maddesi uyarınca lehe temyiz halinde sadece sonuç cezanın infazı bakımından kazanılmış hakkın gözetileceği nazara alınarak; sanık hakkında "infazın 6000 ve 80 TL" adli para cezası üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.