Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9591 Esas 2022/14118 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçlamasıyla mahkumiyetine karar veren yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş. Temyiz istemleri incelenerek, sanıkların bazılarına yönelik hükümler BOZULMUŞTUR.
Sanıkların yargılandığı suç, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/11. maddesi ile ilgilidir. Ancak suç tarihinden sonra kanunda yapılan değişiklikler sebebiyle, sanıkların suça ilişkin durumlarının tayininde farklı kanun maddeleri dikkate alınması gerekmektedir. Bu kanun maddelerinin uygulanması konusunda yerel mahkeme hatalı davranmıştır.
Ayrıca sanıkların cezalarında indirim yapılabilmesine dair hükümler, ek kanunların da gözetilmesi gerektiğini belirtmektedir. Bu husus da yerel mahkeme tarafından göz ardı edilmiştir.
Kararda ayrıca, yazım hataları ve kanun maddelerinin yanlış uygulamalarına dair eksiklikler de tespit edilmiştir.
Detaylar için Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu
- 6455 sayılı Kanun
- 6545 sayılı Kanun
- 7242 sayılı Kanun
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, sanık ... hakkında erteleme, müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin nakil aracının iadesine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün nakil aracının iadesine ilişkin kısmının ONANMASINA,
II) Katılan ... İdaresi vekili ile sanıklar ..., ... ve ...'in haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
A) Sanıklar ... ve ... yönünden yapılan incelemede; Sanık ...'ın sevk ve idaresinde bulunan, sanık ... tarafından kiralanan, sanık ...'in yolcu olarak bulunduğu otobüsün yedek deposunda 2000 litre motorin ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda; aşamalarda sanıklar ... ve ...'in otobüsün deposunda bulunan akaryakıtla ilgilerinin bulunmadığını savunmaları, diğer sanık ...'in sanık savunmalarını doğrulaması karşısında; sanıklar ... ile ...'in sanık ...'in eylemine iştirak ettiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığından müsnet suçtan beraatleri yerine, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
B) Sanık ... yönünden yapılan incelemede;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Sanık hakkında gün adli para cezasının uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesi yerine TCK'nun 50/1 maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması ile sonuç cezanın belirtildiği fıkrada "5.000 TL" olan adli para cezasının "3.000 TL" olarak yazılması suretiyle yazım hatası yapılması,
3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal karan ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4. 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında l. fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmamasına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
5. Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nun 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı ihtarının yapılmaması,
6. Ele geçen kaçak eşyanın tamamının 5607 sayılı Yasanın 13/1 maddesi yollaması ile 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine, 200 litre motorinin TCK'nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekili ile sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.