MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 5 yıl 9 ay 23 gün çalıştığını, annesi rahatsızlanınca bakacak kimsesi olmadığından davalıdan bir gün izin istediğini ancak izin verilmemesi üzerine işyerini terkedip annesini hastaneye götürdüğünü, ertesi gün tekrar işyerine gidip işine başladığını, ancak işveren tarafından işten çıkartıldığını ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davanın yerinde olmadığını, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Davacı tarafça, dava ve ıslah dilekçesinde fazla çalışma ücreti alacağına "yasal faiz" yürütülmesi talep edilmiş olup; mahkemece bahse konu alacağa dava ve ıslah tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi yürütülmesine karar verilmiştir.
Hüküm altına alınan fazla çalışma ücreti alacağına yürütülmesi gereken kanuni faiz türü, "en yüksek mevduat faizi"dir. Mahkemece bu alacaklara "yasal faiz" talep edildiğinin gözetilmemesi hatalı olup; davacı talebinin kanuni faiz türünü aşamayacağı dikkate alındığında bu alacak kalemlerine "en yüksek mevduat faizini aşmamak üzere yasal faiz " yürütülmesi gerekirken, en yüksek mevduat faizi yürütülmesi hatalıdır.
Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının;
İlk bendindeki “5.025,70 TL Fazla Mesai Alacağının %10 hakkaniyet indirimi yapmak sureti ile tespit edilen ve davacı tarafça talep edilen Toplam 4.523,13 TL brüt fazla mesai alacağının dava ile istenen 1000,00 TL" sine dava tarihinden itibaren 3.523,13 TL sinin ise ıslah tarihi olan 11/02/2016 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," şeklindeki bendinin tamamen kaldırılarak yerine “5.025,70 TL fazla mesai alacağının %10 hakkaniyet indirimi yapmak sureti ile tespit edilen ve davacı tarafça talep edilen toplam 4.523,13 TL brüt fazla mesai alacağının dava ile istenen 1.000,00 TL sine dava tarihinden itibaren 3.523,13 TL sinin ise ıslah tarihi olan 11/02/2016 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizini aşmamak üzere yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," şeklindeki bendin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.