Esas No: 2022/8584
Karar No: 2022/14658
Karar Tarihi: 18.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/8584 Esas 2022/14658 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2022/8584 E. , 2022/14658 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, 4733 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunan bir kişi hakkında 1 yıl 3 ay hapis ve 100 gün adli para cezası ile hüküm verdi. Ancak hüküm gerekçesinde ve hüküm fıkrasında çelişki yaratıldığı ve takdiri indirim uygulanırken kanun maddelerine uyulmadığı gerekçesiyle yapılan temyiz başvurusu kabul edildi. Ayrıca, kanun yolunda süreler konusunda karışıklığa sebebiyet verildiği için Anayasa Mahkemesi tarafından mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiği belirtildi. Değişen kanun maddeleri de dikkate alınarak 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereği hüküm BOZULDU.
Kanun Maddeleri:
- 4733 Sayılı Kanun
- 7035 Sayılı Kanunun 21. maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nun 291. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'nun 305 ila 326. maddeleri ve 321. maddesi
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/5 ve 3/18 maddeleri
- TCK'nun 62/1. ve 62. maddeleri
- 7242 Sayılı Yasa'nın 62. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi ek fıkrası.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
05/08/2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve Bölge Adliye Mahkemelerinin kararlarına karşı 7 gün olarak öngörülen temyiz süresinin 15 gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nun 305 ila 326. maddelerinin uygulanması gerektiği ve 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin 1 hafta olduğu gözetilmeden temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle yanıltıcı ifadeler kullanılmış olması, kanun yoluna ilişkin süreler konusunda 1412 sayılı CMUK ve 5271 sayılı CMK'da farklı düzenlemelere yer verilmesi, 7035 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten sonra temyiz süresi konusunda tereddütler oluşması ve ilk derece mahkemelerince yanıltıcı ifadeler kullanılmasının, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 13/10/2015 tarih, 2015/11-120 Esas, 2015/313 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, avukatlar da dahil olmak üzere başvurucuların kanun yolunda yanılmalarına sebep olduğu gibi, Anayasa Mahkemesi'nin 09/06/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/4987) ve 22/09/2016 tarihli (Başvuru Numarası: 2014/1382) kararlarına göre bu durumun adil yargılanma hakkı kapsamında mahkemeye erişim hakkının ihlali niteliğinde bulunması nedeniyle sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilmiştir
1. Hükmün gerekçesinde lehe yasa değerlendirmesi yapılırken sanığın ''5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na göre; 5607 3/18 son maddesi göndermesiyle 3/5 maddesi uyarınca alt sınırdan sanıkta ele geçen sigaraların miktarı göz önüne alındığında Yargıtay'ın yerleşik uygulaması gereğince (362 karton) takdiren alt sınırdan ayrılarak 1 yıl 3 ay hapis ve 100 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına'', karar verildiği, hüküm fıkrasında ise ''6545 sayılı Kanunun 89. maddesi ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18-son maddesi yollamasıyla 3/5 maddesi gereğince takdiren ve teşdiden alt sınırdan 1 yıl 3 ay hapis ve 100 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına'' karar verildiğinin belirtilmesi suretiyle hükümde çelişki yaratılması,
2. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3. 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında sanığa yapılan ödeme ihtaratında indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde 1/3 olarak bildirilerek sanığın yanıltılması ve hakkında ödeme yapmadığından bahisle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.