Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9296 Esas 2022/14435 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kaçak sigara ve akaryakıt bulundurmak suçundan ceza verdi. Ancak verilen ceza yürürlükteki kanunlara uygun değildi ve karar bozuldu. Kararda 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçunun işlenmesi, fikri içtima hükümleri, TCK'nun 44. maddesi, 6455 sayılı Yasa, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin kararı ve müsadere hükümleri gibi kanun maddelerine yer verildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanığa ait depoda ele geçen dava konusu eşyalar hakkında TCK'nun 44. maddesinde düzenlenen "fikri içtima" hükümleri gereğince "İşlediği fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına sebebiyet veren kişi bunlardan en ağır olan cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılır." hükmü gereği ağır olan cezayı gerektiren, 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte olmayan ve sanık lehine hükümler içermeyen 5607 sayılı Yasanın 3/11, 3/10. maddesi ve 3/18, 3/10, 3/5. maddesi uyarınca yazılı şekilde ayrı ayrı hüküm tesis edilmesi,
2-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin kaçak sigaralar yönünden 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ve kaçak akaryakıt yönünden aynı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, 5237 sayılı TCK'nun 44. maddesinde düzenlenen "fikri içtima" hükümleri gereğince TCK'nun 44. maddesi delaletiyle sanığın eyleminin 5607 sayılı Yasanın 3/18. Maddesi kapsamında olacağı ancak; suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen, 5607 sayılı Yasanın 3/18-son. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Sanıkta ele geçen suç konusu kaçak sigara ve motorinin 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken sadece sigaraların müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.