Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/6841 Esas 2022/14401 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü ile araç hakkında müsadere kararı verilmemesine yönelik temyiz isteminde bulunulmuş. Ancak mahkemenin müsadere talep edilmemiş araç hakkında herhangi bir hüküm kurmadığı belirtilerek, hüküm tespiti yapılması istenmiş. Temyiz incelemesi sonucunda, suç tarihinde yürürlükte olan yasaların bütün hükümleri olaya uygulanarak lehe olan yasa belirlenmesi hatalı yapılmış, etkin pişmanlık konusunda sanığa soruşturma aşamasında ihtar yapılmamış, kovuşturma aşamasında yanıltıcı bilgilendirme yapılmış ve çelişki yaratan bir gerekçeli karar verilmiş olduğu tespit edilerek hüküm bozulmuştur. 5607 sayılı Yasa'nın 3/18, 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 6455 sayılı Yasa, 6545 sayılı Yasa, 7242 sayılı Yasa ve 5237 sayılı TCK'nun 7/2. maddesi ilgili kanun maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan ... İdaresi vekilinin sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile araç hakkında müsadere kararı verilmemesine yönelik temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, iddianamede müsaderesi talep edilmeyen ve mahkemece de herhangi bir hüküm kurulmayan nakil aracı hakkında incelemeye konu bir hüküm bulunmadığından tespitiyle katılan vekili ve sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla aynı Yasanın 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22 ve 5/2. maddeleri kapsamında hükümlerin birlikte ele alınıp, 5237 sayılı TCK.nun 7/2. maddesi uyarınca önceki ve sonraki yasaların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın 5/2. fıkrasının "Yedinci fıkrası hariç, 3 üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmanlık göstererek, soruşturma evresi sona erinceye kadar suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hâzinesine ödediği takdirde, hakkında, bu kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında indirilir. Bu fıkra hükmü, mükerrirler hakkında veya suçun bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde uygulanmaz" hükmünü içerdiği, 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında da etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, 5607 sayılı Yasanın 5/2-son cümlesinin "Soruşturma evresinde ihtar yapılmaması hâlinde kovuşturma evresinde hâkim tarafından sanığa ihtar yapılır" hükmünü içerdiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, kovuşturma aşamasında sanığa dosyada bulunan KEMT Varakasında bildirilen gümrüklenmiş değerinin 2 katının bildirilmesi gerekirken gümrüklenmiş değerin bildirilmesi ve soruşturma aşamasında kendisine etkin pişmanlık hususunda ihtarat yapılmayan sanık hakkında ödeme yaptığı takdirde cezada yapılacak indirimin "1/2 oranında" olacağının bildirilmesi gerekirken, 1/3 oranında indirim yapılacağı belirtilmesi suretiyle sanığın yanıltılması,
3-Şanlıurfa 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 gün ve 2013/1046 E. 2014/369 K. Sayılı kararının Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 16.06.2020 gün ve 2019/4979 Esas, 2020/6881 Karar sayılı ilamı ile bozularak iade edilmesine rağmen gerekçeli kararın ilk sayfasında "Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/06/2020 tarih 7-2014/186197 sayılı yazıları ile" iade edildiğinin yazılarak çelişki oluşturulması,
Yasaya aykırı, sanık ... katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.