Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9603 Esas 2022/14859 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/9603
Karar No: 2022/14859
Karar Tarihi: 19.10.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9603 Esas 2022/14859 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ceza kararı temyiz edilmiştir. Hükümdeki çelişki, tekerrür hükümlerinin yanlış uygulanması ve açılan davanın niteliği nedeniyle Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteği reddedilmiştir. Sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı incelenmiştir. Eyleminin hangi yasa kapsamında olduğu ve sonrasında yapılan yasa değişiklikleri göz önünde bulundurularak hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca cezaların karşılaştırılması ve kanun maddelerinin gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Hükümdeki yanlış uygulamalar nedeniyle karar bozulmuştur. Kararda, 5607 sayılı Yasayla ilgili farklı maddeler duyurulmuştur. 7232 sayılı Yasayla değiştirilen 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağını hükme bağlamaktadır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir ve yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
7. Ceza Dairesi         2021/9603 E.  ,  2022/14859 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I-Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında çevreyi kasten kirletme suçu sebebiyle kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    Açılan davanın niteliğine göre davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
    II-Sanık ...'ın hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
    1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi kapsamında bulunduğu,
    Hükümlerden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek;
    Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
    2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Kabule göre de;
    1-Hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanığın 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği halde, gerekçeli kararın hüküm kısmında sanığın 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle hükümde çelişki yaratılması,
    2-Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK'nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK'nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
    3-5607 sayılı Yasanın 17/2. maddesi gereğince kaçakçılık suçuyla birlikte işlenen sahtecilik suçu dışında, kaçakçılık suçundan açılan davaların başka suçlardan dolayı açılan davalarla birlikte görülemeyeceği hususu gözetilmeden çevreyi kasten kirletme suçundan açılan yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara