Esas No: 2021/9232
Karar No: 2022/14751
Karar Tarihi: 25.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9232 Esas 2022/14751 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/9232 E. , 2022/14751 K.Özet:
Mahkeme, sanığın kaçak eşya taşıdığı gerekçesiyle yargılandığı davada verilen hükmü inceledi. Hükümde, sanığın suç işlediğine ve eşyaların müsadere edilmesine karar verildiği belirtiliyordu. Ancak mahkeme, sanık müdafiinin temyiz itirazlarını dikkate alarak hükmü bozdu. Bozma gerekçeleri arasında, yasal düzenlemelerin dikkate alınmaması, adli para cezasının çevrilmesinde TCK'un uygun maddesinin gösterilmemesi, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun ilgili maddelerinin iptal kararının göz ardı edilmesi ve aracın müsaderesi konusunda eksik inceleme yapılması yer alıyordu. Hükmün bozulması ile birlikte yerel mahkemenin yeniden inceleme yapması ve gerekli kararları vermesi gerekiyordu.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/11-son, 3/22, 5/2. maddeleri
- 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/11. maddesi
- 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/11-son cümle maddesi
- 7242 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
20.05.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü yasal süresinden sonra 13.07.2015 tarihinde temyiz etmiş bulunan katılan ... İdaresi vekilinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Malen sorumlu vekilinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Malen sorumlu Nevfel Hurmanlı’nın 22.12.2014 tarihli talimat duruşmasında CMK'nun 234. maddesindeki hakları hatırlatılmasına rağmen şikayetçi olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla, usulüne uygun katılma talebinde bulunmadığı gibi mahkemece de davaya katılmasına karar verilmediğinden, malen sorumlu vekilinin temyiz hakkı bulunmadığından temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
III-Sanık müdafiinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22, 5/2. maddelerini somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilirken 5607 sayılı Yasanın 13/1. madde yollamasıyla TCK’nun 54/4. maddesinin gösterilmesi gerekirken, 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasının gösterilmemesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5- Suça konu kaçak eşyanın değeri ile suçta kullanılan nakil aracın değeri gözetilerek TCK'nun 54/3. maddesi uyarınca nakil aracın müsaderesinin hakkaniyete aykırı olmadığı anlaşılmakla; ...plakalı araç yönünden malen sorumlu ...’nın 2014 yılının 4. veya 5. ayında ... adlı şahıstan bir araç aldığını, kısa süre sonra da kendisine iade ettiğini, plakasını dahi hatırlamadığını, sanığı tanımadığını beyan ettiği, dava konusu nakil aracına şerh konulduktan sonra 27.05.2014 tarihinde vekaletname sunan ... adlı şahsa teslim edildiğinin anlaşılması karşısında; ...’ın usulüne uygun tebligat ile duruşmadan haberdar edilip dinlenilmesinin ardından davaya katılma hakkı tanınarak iyiniyetli 3. kişi durumunda olup olmadığının tespit edilmesi, sonucuna göre aracın müsadere edilip edilmeyeceğine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.