Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9226 Esas 2022/14750 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın suça konu sigaraların ticari amaçla bulundurduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunamaması sebebiyle, kendisinin kişisel kullanım için aldığı savunmasını göz önünde bulundurarak beraati gerektiği ve mahkumiyetine yönelik verilen hükmün bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Hükmün bozulmasına karar verilerek, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca karar verilmiştir. Kanun maddeleri, 5607 sayılı yasa ve 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın gıyabında verilen kararın kovuşturma evresinde en son bildirdiği adresine tebliğ edilmesi ve anılan bu tebligatın adreste bulunmadığı şerhi ile iade olunması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince sanığın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması gerekirken, sanığın son bildirdiği aynı zamanda MERNİS adresi olan adresine doğrudan MERNİS şerhiyle yapılan tebligat usulsüz olduğundan, sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
22.09.2013 tarihli olay tutanağına göre önleme arama kararına istinaden kolluk görevlilerince uygulama noktasında durdurulan Van Gölü Seyahat Turizm yolcu otobüsünde yapılan aramada yolcu olan sanığa ait 110 paket gümrük kaçağı sigaranın ele geçirildiği olayda; sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında suça konu sigaraların kendisine ait olduğunu, kişisel kullanım için aldığını ifade etmesi ve yakalanan eşya miktarına nazaran savunmasının aksine ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.