Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9655 Esas 2022/14970 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Sanık ...'in sevk ve idaresindeki 40 KA 104 plaka sayılı otobüsten diğer sanık ...'ın sevk ve idaresindeki 53 HN 158 plaka sayılı kamyonetin arkasında bulunan bidonlara kaçak motorin aktarımı yapıldığı görülerek yapılan müdahale üzerine kamyonette 100 litre kaçak motorin, otobüsün şoför mahallinde ise 347 paket kaçak sigara ve 14 şişe kaçak içki ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, iddianame içeriğine göre her 2 sanık hakkında ele geçen motorin, sigara ve içki nedeniyle dava açılmış olduğu, sanık ...'ın savunmasında; otobüste ele geçen sigara ve içkilerle ilgisinin bulunmadığını belirttiği, sanık ...'in savunmasının da doğrular mahiyette olması karşısında, sanık ...'ın kaçak motorinden 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/11. maddesi kapsamında sorumlu olacağı, kaçak içki ve sigaralardan dolayı ise diğer sanık ...'in eylemine iştirak ettiğine dair savunmasının aksine mahkumiyetini gerektirir nitelikte delil bulunmadığından beraatine karar verilmesi yerine sanık ...'ın ele geçen tüm kaçak eşyadan sorumlu tutularak hakkında yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Suç tarihi itibarıyla ele geçirilen gümrük kaçağı içki ve sigaralar yönünden sanık ...'nın eyleminin 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesini, motorin yönünden ise 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/11. maddesini ihlal ettiği cihetle TCK.nun 44. maddesi gereği eylemin kül halinde 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi,
3- Sanıklardan ...'ın kaçak motorin bulundurmak şeklindeki eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanık ...'ın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
4- Sanıklardan ...'nın kaçak motorin bulundurmak şeklindeki eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/11. maddesini, kaçak içki ve sigara bulundurmak şeklindeki eyleminin 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesini ihlal ettiği ancak her iki eylemin TCK'nun 44. maddesi uyarınca kül halinde 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 . maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanık ...'nın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
5- 5237 sayılı TCK.nun 53/4. maddesinde yer alan "Kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz" hükmüne aykırı olarak, sanıklar hakkında 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/11. maddesine muhalefet suçundan erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmolunduğu halde TCK.nun 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmemesi ve 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/11. maddesine muhalefet suçundan kısa süreli olmayan hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 51/3. maddesi uyarınca belirlenen denetim süresinin alt sınırının, mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
6- 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesine muhalefet suçundan kurulan hüküm yönünden; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişiklik ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
7- İddianamede dava konusu eşyalardan sigara ve içkilerin müsaderesi talep edildiği halde içkilerle ilgili müsadere hususunda karar verilmemesi,
8- İki sanığın da mahkumiyetine karar verildiği halde katılan lehine hükmolunan vekalet ücretinin "sanıktan tahsili ile katılan kuruma ödenmesine" yazılması suretiyle hüküm tesisi,
9- Yargılama giderleri ile ilgili olarak, 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 2. fıkrasında "Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir.” şeklindeki açık hükmü ile Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 26/05/1935 gün ve 111/7 sayılı "yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmedir" ve yine Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 02/05/1966 gün ve 4/3 sayılı "tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktada yükleteceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığın yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması gerektiğini” belirten kararları karşısında, hükmün esasını oluşturan kısa kararda, sanıkların yükümlülüklerini öğrenmeleri ve buna göre yargılama giderleri yönünden temyiz yoluna başvurup başvurmayacakları hususunda karar vermelerine imkan tanımak için, yargılama giderlerinin kime yükleneceğinin ve bu yükümlülüğün ne miktar olacağının belirtilmesi gerektiği gözetilmeksizin kısa kararda yargılama giderinin gerekçeli kararda gösterileceği belirtilmek suretiyle usul ve yasaya aykırı hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.