Esas No: 2009/13280
Karar No: 2010/3930
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/13280 Esas 2010/3930 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalılar tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş ancak niteliği itibari ile duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.
Olayımızda , davacı ..., ilçede yapılan festivaller ve ziyaretler sebebiyle belediyenin gelen resmi konuklarını misafir edecekleri bir sosyal tesis yada misafir hanenin bulunmadığını, davalının kiracı olduğu otelin misafirhane ve sosyal ünite olarak kullanılmak üzere Belediye Meclisi’nin karar aldığını belirterek ihtiyaç nedeniyle kiralanın tahliyesi isteminde bulunmuştur. Davalı, ihtiyacın samimi olmadığını ve davanın reddini savunmuştur. Mahkeme iddia ve savunmalarını kanıtlama yönünden taraflara imkan tanımadan davanın kabulüne karar vermiştir. Mahkemece yapılacak iş öncelikle tarafların iddia ve savunmalarına ilişkin tüm delillerinin sorulup, toplanması bundan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirsen eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 6.4.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.