MAHKEMESİ :... İcra Mahkemesi

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu hakkında kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine davalı borçlunun yasal süresinde itiraz etmesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması, takibin devamı ve tahliye isteminde bulunmuştur. Mahkemece itirazın kaldırılmasına, takibin devamına ve tahliyeye karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, tarafların iddia ve savunmalarına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına göre davalı borçlunun alacak istemine ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının tahliyeye yönelik temyiz itirazlarına gelince; Alacaklı vekili tarafından kiracı borçlunun 2009 yılı Mayıs, Haziran, Temmuz kira bedeli toplam 1800 TL kira borcunu ödemediğinden bahisle icra takibi başlatıldığı, davalıya gönderilen örnek 13 nolu ihtarlı ödeme emrinin davalı borçluya 16.7.2009 tarihinde tebliğ edildiği ve bu ödeme emri ile borçluya 30 günlük süre verildiği anlaşılmıştır. İİK.’nun 269/1 maddesi göndermesi ile Borçlar Kanunu’nun 260. maddesi gereğince 30 günlük ödeme süresinin dolması beklenmeden alacaklı tarafından icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunulamaz. Alacaklılar vekili tarafından 30 günlük ödeme süresi dolmadan 10.8.2009 tarihinde icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunmuştur. Bu nedenle tahliye isteminin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi bozmayı gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın alacağa yönelik kısmının ONANMASINA, 2 nolu bentte yazılı nedenlerle davalının tahliyeye ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın tahliyeye hasren BOZULMASINA ve aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenden alınmasına 6.4.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.