Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9283 Esas 2022/14844 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında Gümrük Yasası'na muhalefet suçundan verilen hükümden dolayı temyiz taleplerini incelemiştir. Gümrük İdaresi'nin katılma talebi hakkında karar verilmemiş olsa da, suçtan zarar görme olasılığına göre kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu belirtilmiştir. Kararda, sanığın eyleminin 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçu kapsamında olduğu ancak yasa değişiklikleri ile cezaların yeniden belirlendiği ifade edilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hükmün adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesine, iyi halli olarak denetim süresinin geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı ihtaratının yapılmamasına ve suça konu olan eşyanın müsaderesine karar verilmediği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir. Son olarak kararda, suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçunun hangi maddelerini kapsadığı ve ceza belirlenirken dikkate alınması gereken yasa maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Bu maddeler şöyledir: 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22, 5/2. madde ve fıkraları. Ayrıca, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da ceza belirlenirken dikkate alınması gereken maddeler arasında yer almıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK'nun 260. maddesi gereğince, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için yasa yollarının açık olduğu gözetilip, şikayetçi Gümrük İdaresi'nin katılma talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş ise de suçtan zarar görme olasılığına göre kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu cihetle; şikayetçi Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin 5271 sayılı CMK'nun 237/2. maddesi gereğince davaya katılan olarak kabul edilerek anılan kurum vekilinin ve sanığın temyiz taleplerine yönelik yapılan incelemede;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/10-son, 3/22, 5/2. madde ve fıkraları somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24/11/2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1)Hükümde infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde doğrudan verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi uyarınca hapse çevrilmesine ve iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilmesi,
2)Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nun 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı ihtaratının yapılmaması,
3)Suça konu eşyanın 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in ve suçtan zarar gören Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.