Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4148 Esas 2022/14911 Karar Sayılı İlamı

6831 sayılı Orman Kanunu'na muhalefet etmek suçundan sanık ...'ın, basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle yapılan yargılaması sonunda, anılan Kanun'un 93/1, 93/2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanunun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Tomarza Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2021 tarihli ve 2021/133 esas, 2021/198 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 15.03.2022 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.05.2022 tarihli ve KYB. 2022-44070 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
6831 sayılı Orman Kanunu'nun 93/1. maddesinde yer alan "Bu Kanunun 17 nci maddesinde yasak edilen fiilleri işleyenler veya izne bağlı işleri izinsiz yapanlar, 91 inci madde hükümleri saklı kalmak üzere altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılırlar. '' şeklindeki ve aynı Kanun'un 93/2. maddesinde yer alan '' İşgal ve faydalanma suçunun yeniden tarla açmak suretiyle veya yanmış orman sahalarında ya da kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içerisinde işlenmesi halinde verilecek ceza bir kat artırılır." şeklindeki hükümler ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/1. maddesinde yer alan " Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki hüküm karşısında,
Sanığın kesinleşmiş orman sınırları içerisinde bina yapma eylemi nedeniyle 6831 sayılı Kanun'un 93/1 ve 93/2. maddelerinde düzenlenen cezaların üst sınırına göre sanık hakkında basit yargılama usülü hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma talebine konu edilen dosyada, sanığın kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde işgal ve faydalanmada bulunduğu iddiası ile 6831 sayılı Kanunun 93/1-2. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, Tomarza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/133 Esas, 2021/198 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı suçun CMK'nun 251. maddesi uyarınca basit yargılama usulüne tabi olduğunun kabulü ile yapılan yargılamada sanık hakkında 6831 sayılı Kanunun 93/1-2 , TCK'nun 62. ve CMK'nun 251-252. maddeleri uyarınca neticeten 7 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara yönelik Orman İdaresi vekilinin itirazı üzerine Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin
12.08.2021 tarih 2021/1450 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştirildiği, kanun yararına bozma talebinin Tomarza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/133 Esas, 2021/198 Karar sayılı kararına ilişkin olduğu anlaşılmakla;
Tomarza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/133 Esas, 2021/198 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair merci Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 12.08.2021 tarih, 2021/1450 değişik iş sayılı kararı aleyhine kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceği hususunun değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı'na gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 26/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.