Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4153 Esas 2022/14913 Karar Sayılı İlamı

Orman alanlarının işgali, ormandan faydalanma ve orman içine yerleşilmesi suçlarından sanık ...'un, 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 93/1, 93/2, 62/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddeleri gereğince 8 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ve 5271 sayılı Kanunun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair TOMARZA Asliye Ceza Mahkemesinin 24/06/2021 tarihli ve 2021/130 esas, 2021/194 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 16.03.2022 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.05.2022 tarihli ve KYB. 2022/43555 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/03/2014 tarihli ve 2013/14-102 esas, 2014/128 sayılı kararında belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartları oluşmadığı halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi durumunda, kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği ve bozma kararının aleyhe sonuç doğuracağı nazara alınarak yapılan incelemede,
Tomarza Asliye Ceza Mahkemesince sanığın sabıkasının bulunmaması, verilen cezanın süresi, bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkememizce olumlu kanaate varılmış olması ve suç ile meydana gelen bir zarar bulunmaması ve sanığın açıkça itiraz etmemiş olması gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de;
1-5271 sayılı Kanun’un 231/6. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması, mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekeceği, somut olayda sanığın Tomarza ilçesi İcadiye Mahallesi Hamed Yurdu mevki 106 Ada 1 nolu Parselde Maliye Hazinesi arazisi içerisinde tecavüz edilen ve keşif raporu ekinde bulunan krokide B harfi ve kırmızı renkle gösterilen 145.00 m2 lik kısımda yayla evi yapmak suretiyle tecavüz ettiği ve halen bu şekilde kullandığının tespit edildiği, sabit tesis niteliğindeki suça konu evin suçtan önceki haline getirilmediği, bu hali ile sanığın orman tahdit alanında işgal ve faydalanma eyleminin devam ettiği, keza devam eden işgal ve faydalanma eylemi uyarınca kamunun zararının giderilmesinden de söz edilemeyeceği, hal böyle olunca sanık hakkında 5271 sayılı Kanun'un 231/6. maddesinde düzenlenen objektif koşul olarak sayılan suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi unsurunun gerçeklemediği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/1. maddesinde yer alan, “(1) Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir” şeklindeki,
6831 sayılı Orman Kanunu'nun 93.maddesindeki, (Değişik : 23/01/2008-5728/200 md.) "Bu Kanunun 17 maddesinde yasak edilen fiilleri işleyenler veya izne bağlı işleri izinsiz yapanlar, 91 inci madde hükümleri saklı kalmak üzere altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılırlar.
İşgal ve faydalanma suçunun yeniden tarla açmak suretiyle veya yanmış orman sahalarında yada kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içerisinde işlenmesi halinde verilecek ceza bir kat artıtılır." şeklindeki düzenlemeler birlikte nazara alındığında,
Somut olayda, sanığın üzerine atılı 6831 sayılı Kanun'un 93/2. maddesinde düzenlenen orman kadastrosu sınırları içerisinde orman işgali ve faydalanma suçuna ilişkin cezanın üst sınırının 2 yıldan fazla hapis cezasını gerektirmesi nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 251/8. maddesi uyarınca basit yargılama usulü uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma talebine konu edilen dosyada, sanığın kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde işgal ve faydalanmada bulunduğu iddiası ile 6831 sayılı Kanunun 93/1-2. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, Tomarza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/130 Esas, 2021/194 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı suçun CMK'nun 251. maddesi uyarınca basit yargılama usulüne tabi olduğunun kabulü ile yapılan yargılamada sanık hakkında 6831 sayılı Kanunun 93/1-2 , TCK'nun 62. ve CMK'nun 251-252. maddeleri uyarınca neticeten 8 ay 22 gün hapis cezasına hükmedilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara yönelik Orman İdaresi vekilinin itirazı üzerine Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 13.08.2021 tarih 2021/1454 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştirildiği, kanun yararına bozma talebinin Tomarza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/130 Esas, 2021/194 Karar sayılı kararına ilişkin olduğu anlaşılmakla;
Tomarza Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/130 Esas, 2021/194 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair merci Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 13.08.2021 tarih, 2021/1454 değişik iş sayılı kararı aleyhine kanun yararına bozma yoluna gelinip gelinmeyeceği hususunun değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı'na gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 26/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.