Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9424 Esas 2022/15020 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinin verdiği karar temyiz edildi. Malen sorumlunun temyiz talebi reddedildi. Sanığın gıyabında verilen kararın en son adresine tebliğ edilmesi usulsüzlük nedeniyle bozuldu. Yapılacak yeniden yargılamada suçun tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği göz önünde bulundurulacak. Ayrıca, suçta kullanılan aracın müsaderesi ve müsadere şartları ele alınacak. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Kanunun 3/18, 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 6455 sayılı Kanunun 3/18-son cümle, 6545 sayılı Kanunun 5607 sayılı Kanunu değiştirme hükmü, 6099 sayılı Kanunun 7201 sayılı Kanuna ek hadiseleri içeren 21/2. maddesi, 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri, ve 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Malen sorumlunun temyiz talebine yönelik incelemede;
Malen sorumlunun talimat mahkemesinde 05.02.2014 tarihli celsede alınan ifadesinde CMK'nun 234. maddesindeki hakları hatırlatılmasına rağmen davaya katılmak istemediğini beyan ettiği anlaşılmakla, malen sorumlunun temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanığın gıyabında verilen kararın, dosya kapsamına göre bilinen en son adresi olan ve yargılama aşamasında en son bildirdiği "... Mahallesi, ... Caddesi No: 7/A" adresine tebliğ edilmesi, tebligatın bila-tebliğ iade olması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, bu hususa uyulmadan sanığın MERNİS adresine anılan Yasanın 21/2. maddesi uyarınca yapılan tebligatın usulsüz olduğu cihetle öğrenme üzerine sanığın temyiz talebi süresinde kabul edilerek hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Suça konu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK'nun 54/4. maddesi yerine TCK'nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
4- Müsadere şartları taşımayan suçta kullanılan aracın iadesi yerine, kısa kararda suçta kullanılan aracın müsaderesine karar verildiği halde gerekçeli kararda aracın iade edilmesi gerektiğine yönelik gerekçe yazılmak suretiyle kısa ve gerekçeli karar arasında çelişki yaratılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.