Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6816 Esas 2022/14999 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçu işleyen sanık hakkında verilen hükmü değerlendirerek, kararın hatalı olduğunu tespit etti. Sanık lehine olan yeni yasa düzenlemeleri dikkate alınmadan verilen temel gün adli para cezasının paraya çevrilmemesi ve arttırım nedenlerinin yanlış uygulanması gibi nedenlerle karar bozuldu. Ayrıca, sigaraların müsadere edilmesi gerekirken kaçak eşyanın tasfiyesine karar verilmesi ve yargılama giderlerinin sanığa yüklenmesi de yanlıştı. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardı: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7., 53., ve 61/8. maddeleri, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/10., 3/22., 5/2., 10., 13/1. maddeleri, 7242 sayılı Yasanın 61. ve 63. maddeleri, ve son olarak 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası kapsamında ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) Temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi suretiyle 5237 sayılı TCK'nun 61/8. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
3) Sanık hakkında belirlenen temel cezada 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerekirken uygulama yeri bulunmayan aynı Yasanın 10. maddesi gereğince arttırım yapıldığının belirtilmesi,
4)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5)Kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsadere edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi ile müsadere ile yetinilmesi gerekirken kaçak eşyanın tasfiyesine de karar verilmesi,
6) Sigaraların kaçak olduğuna ve KEMT varakasındaki değere itiraz olunmadığı halde keşif yapılarak yargılamanın seriliği ve ucuzluğu ilkesi ihlal edilip sanığın sebep olmadığı yargılama giderine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.