Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/23814 Esas 2022/14976 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/23814
Karar No: 2022/14976
Karar Tarihi: 27.10.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/23814 Esas 2022/14976 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık firar ve izin tecavüzü suçlarını işlemiş ve 13.07.2016 tarihli karar ile ayrı ayrı 6000 TL para cezasına çarptırılmıştır. Ancak söz konusu kararda hâkim tarafından imzalanmayan duruşma tutanağı tespit edilmiş ve yeniden duruşma açılmıştır. Yapılan yargılama sonunda verilen hüküm de temyiz edilmiştir. Ancak 13.07.2016 tarihinde verilen kararın hükümleri esas alınarak yapılabilecek işlemin, açıklanan hükme uygun gerekçenin yazılması ve imzalanması olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle 25.01.2017 tarihli karar ve duruşma tutanakları yok hükmünde sayılmıştır. Mahkeme, hükümlerin ilgili kanun maddelerine aykırı olduğunu gerekçe göstererek bozulmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 1632 sayılı Yasaya muhalefet
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
- CMK'nın 219 ve 222'nci maddeleri
7. Ceza Dairesi         2021/23814 E.  ,  2022/14976 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

    SUÇ : 1632 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük
    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    Sanık hakkında (Kapatılan) Askeri Yargıtay bozma ilamı sonrası yapılan yargılama neticesinde, (Kapatılan) 5.Kolordu Komutanlığı Askerî Mahkemesinin 13.07.2016 tarihli, 2015/240 Esas sayılı kararı ile, sanığın firar ve izin tecavüzü suçlarını işlediği kabul edilerek neticeten ayrı ayrı 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği;
    Ancak 13.07.2016 tarihli hüküm duruşmasına ait duruşma tutanağının görevden el çektirilen duruşma hâkimi tarafından imzalanmadığının tespit edilmesi üzerine, davaya bakmakla görevlendirilen hâkim tarafından yargılamaya aynı esas üzerinden devam edilmesine karar verilerek yeniden duruşma açıldığı ve yapılan yargılama sonunda temyize konu edilen 25.01.2017 tarihli, 2015/240 Esas ve 2017/40 Karar sayılı hüküm ile sanığın firar ve izin tecavüzü suçlarından neticeten ayrı ayrı 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakta ise de;
    Sanık hakkında 13.07.2016 tarihinde yapılan duruşmada hükmün açıklanarak duruşma faaliyetinin sonlandırıldığı, bu nedenle bir takım usule yönelik eksikliklerin gerekçe gösterilerek dava dosyasının tekrar başka bir hâkim tarafından ele alınıp, yeniden duruşma yapılmasına yasal imkân bulunmadığı, yapılabilecek işlemin açıklanan hükme uygun gerekçe yazma ve imzalanması işleminden ibaret olabileceği sonucuna ulaşıldığından, (Kapatılan) 5. Kolordu Komutanlığı Askerî Mahkemesince sanık hakkında tesis edilmiş olan 25.01.2017 tarihli, 2015/240 Esas ve 2017/40 Karar sayılı mahkûmiyet hükmü ile buna ilişkin 07.09.2016, 28.12.2016 ve 25.01.2017 tarihli duruşma tutanakları yok hükmünde sayılarak sanık ve müdafiinin temyizlerinin (Kapatılan) 5. Kolordu Komutanlığı Askerî Mahkemenin 13.07.2016 tarihli ve 2015/240 Esas sayılı hükmüne yönelik ve süresinde yapılmış temyiz başvurusu olarak kabulü ile bu hükme yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
    Esasa etkili işlemlerin yapıldığı, hüküm fıkrasının bulunduğu 13.07.2016 tarihli oturuma ilişkin duruşma tutanağının ikinci sayfasının hakim tarafından ıslak imza ile imzalanmaması suretiyle CMK'nın 219 ve 222'nci maddelerine aykırı davranılması,
    Yasaya aykırı ve sanık ile sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara