Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9693 Esas 2022/15187 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar ... ve ... hakkında beraat kararı verilirken, sanık ... hakkında 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hükümlü olduğu ve nakil aracının müsadere talebinin reddedildiği belirtilmiştir. İlgili yerel mahkeme kararının temyiz incelemesi sonucunda, sanıkların beraat kararları ile nakil aracının iadesine yönelik hüküm onaylanırken, sanık ...'ın mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Kararda, suç tarihinde yürürlükte olan ve sonrasında değiştirilen kanun maddeleri detaylı bir şekilde ele alınarak uygulama yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Bu kanun maddeleri şunlardır: 5607 sayılı Yasanın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 61. ve 62. maddeleri, geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar ... ve ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsadere talebinin reddine,
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin sanıklar ... ve ... hakkında kurulan beraat kararları ve nakil aracının iadesine yönelik hüküm ile sınırlı olduğu gözetilerek anılan hükümlere hasren yapılan temyiz incelemesinde;
Yakalanan kaçak sigara miktarına, suça konu eşyanın miktar ve hacim bakımından nakil aracının ağırlıklı bölümünü oluşturmamasına göre müsaderenin hakkaniyete aykırı olacağı dikkate alınarak 5607 sayılı Yasanın 13/1 ve 5237 sayılı TCK'nun 54. maddelerine göre aracın iadesine ilişkin yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan; keza yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre adı geçen sanıklar hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle iade kararının ve beraat hükmünün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ...'ın 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama gideri miktar olarak belirtilmediği ve kısa karar altında masraf dökümü gösterilmediği halde, gerekçeli kararda 244,07 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline hükmedilerek kararda çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.