Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11226 Esas 2022/15172 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı yasaya aykırılık suçundan verilen hükümle ilgili temyiz başvurusunu incelemiştir. Gümrük İdaresi'nin temyiz isteği reddedilmiştir. Sanıkların temyiz istekleri incelenerek, hukuki durumlarının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Suç tarihinde yürürlükte olan ve sonradan yapılan değişikliklerin de dikkate alınarak hüküm verilmesi zorunlu olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca, kaçak sigaraların müsadere edilmesi gerektiği ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri olarak; 5607 sayılı Yasa'nın 3/5, 3/10 ve 3/18-son madde, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 6455 sayılı Yasa, 6545 sayılı Yasa, 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve Geçici 12. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddeleri kararda yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, nakil aracının iadesine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Duruşmadan haberdar olduğu halde, usulüne uygun olarak düzenlenmiş bir dilekçe ile veya duruşmada sözlü beyanda bulunarak 5271 sayılı CMK'nun 237. ve 238. maddelerine göre katılan sıfatını almayan Gümrük İdaresi'nin temyize de hakkı bulunmadığından, müşteki Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II. Sanıkların temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede;
1.Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
3. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan
maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.