Esas No: 2022/4562
Karar No: 2022/15533
Karar Tarihi: 31.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4562 Esas 2022/15533 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2022/4562 E. , 2022/15533 K.Özet:
Sanık hakkında, kısa aralıkla iki kez kaçak sigara satma suçu işlediği gerekçesiyle cezalandırma kararı alınmıştır. Ancak TCK'nun 43. maddesi uyarınca cezada arttırım yapılması yerine sanığın ayrı ayrı mahkumiyetine hüküm kurulmuştur. Ayrıca davanın konusu olan kaçak sigaraların müsaderesi sırasında yanlış kanun maddesi kullanılmış ve kesinleşmiş mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında gereksiz cezalandırma kararı verilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçu: 3/18
- TCK'nun 43. maddesi: Cezada arttırım yapılması
- TCK'nun 54. maddesi: Kaçakçılık suçlarına el koyma ve müsaderesi
- CMK'nun 232/6. maddesi: Tutukluluk halinde uygulanacak hükümler
- 5237 sayılı TCK'nun 58/9 maddesi: Üst sınırın belirlenmesi için geçmiş suç kaydının dikkate alınması
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarihli, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih, 2015/398 Esas ve 2017/272 Karar sayılı kararlarında; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK'nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi gerektiğinin belirtildiği dikkate alınarak;
İncelemeye konu ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/434 Esas, 2021/203 Karar sayılı dosyasına ilişkin suç tarihinin 12.01.2015, iddianame düzenleme tarihinin 20.01.2015 olduğu; birleşen 2015/107 Esas sayılı dava dosyasında sanığa atılı eylem ile ilgili olarak ise suç tarihinin 10.12.2014, iddianame düzenleme tarihinin 12.01.2015 olduğu, buna göre sanığın tek suç işleme kararı kapsamında kısa aralıkla iki kez 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinde düzenlenen suçu işlemesi karşısında, işlemiş olduğu suçtan dolayı henüz hakkında iddianame düzenlenmeden, aynı suç işleme kararıyla hukuki kesinti gerçekleşmeden yeniden suç işleyen sanık hakkında TCK'nun 43. maddesi uyarınca cezada arttırım yapılması yerine sanığın ayrı ayrı mahkumiyetine dair yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Dava konusu kaçak sigaraların müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nun 54/4. maddesi yerine fıkra numarası gösterilmeksizin TCK'nun 54. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Suç tarihi itibarıyla kesinleşmiş mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında derdest davaları ve UYAP kayıtları esas alınarak şartları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK'nun 58/9 maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.