Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9731 Esas 2022/15303 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme Kararı'nın özeti: Bu ceza davası, 5607 sayılı yasa ihlali nedeniyle açılmıştır. Malen sorumlu, kamuya karşı davada yer almayı reddettiğinden, temyiz incelemesi talebi reddedildi. Suç tarihine göre sanıkların eylemi, 6455 sayılı yasayla değişik 5607 sayılı yasanın 3/11. Maddesi kapsamındaydı ancak daha sonra 6545 ve 7242 sayılı yasalarla değiştirilen aynı yasanın 3/5. ve 3/10. maddelerine göre cezaları belirlendi. 7242 sayılı yasayla yapılan değişiklikler de dikkate alındı. TCK'nun 7. Maddesi ve 7242 sayılı yasanın 63. Maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. Maddesinin 2. fıkrası dikkate alınarak, yerel mahkeme tarafından uygulama yapılması gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, sanıkların temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri, 5607 sayılı Yasanın 3/11, 3/5, 3/10, ve 3/22. Maddeleri ile 7242 sayılı Yasanın 61. ve 62. Maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Malen sorumlunun temyiz talebinin incelenmesinde;
Kamu davasından ve duruşmadan haberdar edildiği halde 11.09.2015 tarihli talimat duruşmasında kamu davasına katılmak istemediğini beyan eden malen sorumlunun hükmü temyize hakkı bulunmadığı cihetle temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II.Sanıkların temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra, 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.