Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/8113 Esas 2022/15371 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen hükümle ilgili olarak yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Kararda özetle şu hususlar yer aldı:
- Kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması için sanığa gerekli ihtarın yapılmadığı ve hakkında yapılan ödeme ihtaratında indirim oranının yanlış bildirilerek sanığın yanıltıldığı belirtildi.
- Hükmün açıklanmasının geri bırakılması için sanığın kamu zararından haberdar olması gerektiği ifade edildi.
- Sanık hakkında verilen cezanın hesaplamasında bir hata yapıldığı vurgulandı.
- TCK’nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulamasında, 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile yapılan değişikliklerin dikkate alınmamış olduğu kaydedildi.
- Eşyanın müsaderesi konusunda TCK'nun yanlış bir maddesinin gösterildiği ve CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edildiği belirtildi.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle:
- 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi
- CMK'nun 231. ve 232/6. maddeleri
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- TCK'nun 53, 54/4. ve 54. maddeleri

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında sanığa yapılan ödeme ihtaratında indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde 1/3 olarak bildirilerek sanığın yanıltılması ve hakkında ödeme yapmadığından bahisle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması,
2- CMK'nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müsessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmayan, talimat mahkemesince alınan 04/12/2014 tarihli savunmasında zararın tespit edilmesi halinde zararı ödemeye hazır olduğunu beyan eden ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep eden sanığın kamu zararından haberdar olmadığı anlaşılmakla; eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamı olan miktarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanununun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken sanık hakkında zararı gidermediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sanık hakkında tayin olunan cezadan 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapıldıktan sonra 1 yıl hapis ve 2 gün adli para cezası yerine, 1 yıl hapis ve 1 gün adli para cezasına hükmedilerek hesap hatası yapılması,
4- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişikliklerin gözetilmemesi,
5- Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.