Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/17492 Esas 2022/15274 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, marka hakkına tecavüz suçundan mahkum edilen sanığın temyiz başvurusunu değerlendirdi. Kararda, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7.maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmediği belirtildi. Ancak, uzlaştırmanın mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir kurum olduğu vurgulandı. Bu nedenle sanık hakkında 6763 sayılı Kanun'un 34.maddesiyle değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253.ve 254.maddelerinin uygulanması zorunluluğu olduğu kaydedildi. Sonuç olarak, temyiz başvurusunun yerinde görülmesi ve hükmün isteme aykırı olarak bozulması kararına varıldı. Kanun maddeleri ise şöyle;
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7.maddesi: Satışa arz etme veya satma suçu
- 6763 sayılı Kanun'un 34.maddesi: Etkin pişmanlık hükümleri
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253.ve 254.maddeleri: Yargılama usulü ile ilgili hükümler

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253.maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7.maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34.maddesiyle değişik CMK'nun 253.ve 254.maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.