Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6859 Esas 2022/15453 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen 2019/6859 E. ve 2022/15453 K. numaralı Ceza Dairesi kararı, 5607 sayılı Yasaya muhalefetten dolayı bir kişi hakkında aldığı hüküm müsadere ve hükümlülüktür. Ancak, temyiz edildiği için dosyanın incelenmesi sonucunda 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmıştır. Ayrıca, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen düzenleme de sanık lehine hükümler içermektedir. Bu sebeplerle, yerel mahkemenin yasal koşulların oluşup oluşmadığını belirleyerek uygulama yapması gerekmektedir. Bunun dışında anılan Yasanın yasal koşulları gözetilmeden karar verildiği için sanık ve katılanın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Hükümlerde yer alan kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nun 7. ve 53. maddeleri, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve TCK'nun 52. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve gümrüklenmiş değerin iki katını ödediği takdirde soruşturma aşamasında ihtarat yapılmadığından cezasında yarı oranında indirim yapılacağı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK'nun 62/2. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığa verilen gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesi yerine 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Olay tutanağına göre 440 litre kaçak yakıt ele geçirildiği olayda, KEMT varakasının 400 litre kaçak yakıt üzerinden alınması,
4-Talimat mahkemesince sanığın kamu zararını giderdiği bildirilmiş ise de dosya arasında talimat evraklarının ve sanığın kamu zararını ödediğine dair belgenin bulunmadığı anlaşılmakla; söz konusu belgenin aslı ya da onaylı suretinin denetime imkan verecek şekilde dosya içerisine alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.