MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tapu iptal tescil, el atmanın önlenmesi ve kal davasının yapılan yargılaması sonunda kurulan 28.06.2011 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi ... ve ... tarafından istenilmekle, tayin olunan 17.04.2012 günü için yapılan tebligat üzerine, temyiz eden ... ve ... vekili Avukat ... ve Avukat ... ile diğer taraftan Orman Yönetimi vekili Avukat ...geldiler, başka gelen olmadı, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Daha sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 15.02.2011 günlü dilekçeyle, ... köyü ... Adası ... Adası mevkiinde bulunan 188 sayılı parselin yörede 1944 yılında yapılıp kesinleşen orman tahdidinde kısmen orman tahdidi içinde bırakıldığı halde, yolsuz olarak tapuya tescil edildiği iddiasıyla, çekişmeli 188 sayılı parselin kesinleşmiş orman tahdidi içinde kalan bölümünün tapu kaydının iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tescilini, davalı gerçek kişilerin bu bölümlere el atmasının önlenmesini, bu bölümler üzerindeki yapı ve tesislerin kal"ini, bu bölüm için tapu kaydına konulan intifa hakkının kaldırılmasını istemiştir. Mahkemece davanın KABULÜNE, çekişmeli ... köyü ... adası mevkii 188 sayılı parselin tapu kaydının iptaline ve orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline, davalıların el atmasının önlenmesine, taşınmaz üzerindeki binaların kal"ine, intifa hakkının kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde kalan taşınmazın tapu kaydının iptaline ve orman niteliğiyle Hazine adına tesciline, el atmanın önlenmesine ve kal"e ilişkindir.
5602 sayılı Yasa hükümlerine göre yapılan tapulamada 188 parsel sayılı 5986,60 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, ... ... adına kayıtlı Haziran 1325 (1909) tarih 23 ile 35 numaralı tapuların kapsamında kalsa da, tapu maliki ..."nın yabancı uyruklu olması nedeniyle Köy Kanunu"nun 87. maddesi gereğince yabancılar köylerde gayrimenkul edinemeyeceğinden 07.11.1953 tarihinde bahçe ve iskele cinsiyle Hazine adına tespit edilmiş, ..., ... köyü muhtarlığının açtığı davaların reddine ilişkin Köyceğiz Gezici Arazi Kadastro Mahkemesi"nin 12.09.1955 gün ve 1680-275 sayılı kararının temyiz edilmeden 20.12.1955 tarihinde kesinleşmesiyle Hazine adına tescil edilmiş, 1325 (1909) tarihli tapunun maliki Mısır Hidivi ..."nın varislerinin Maliye Bakanlığı ile Başbakanlığa yaptıkları başvuruyla Maliye Bakanlığı Emlak Genel Müdürlüğünün 689 sayılı Genel Tebliğine uygun olarak, Muğla Defterdarlığı - Milli Emlak Müdürlüğünün 25.10.1962 gün ve 67-555/872-44161 ve Köyceğiz Kaymakamlığı Mal Müdürlüğü"nün Tapu Sicil Müdürlüğü"ne yönelik 31.10.1962 gün ve 5-1168 sayılı emri gereğince 04/09/1963 tarihinde
... ..."nın veraset ilamındaki payları oranında, 1/3 payı...kızı ... 1/3 payı...kızı ...ı, 1/3 payı da 15.03.1965 tarihinde...oğlu ... adlarına tavzihen tescil edilmiş, ... 1/3 payını 15.03.1966 tarihinde ... kızı ... (...) ne hibe etmesi nedeniyle ... adına tescil edilmiş, ... parselin tamamına bu şekilde malik olduktan sonra tamamını 12.10.1976 tarihinde ..."ye satmış, ... de taşınmazı 16.02.1993 tarihinde ..."ye hibe etmiş, o da intifasını üzerinde tutarak mülkiyetini 20.07.1990 tarihinde ..."ye satmıştır.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde ilk orman kadastrosu 3116 sayılı Yasa döneminde 1944 yılında yapılıp kesinleşmiş, 1744 sayılı Yasa döneminde 13 numaralı Orman Kadastro Komisyonu, ilk orman kadastrosunun aplikasyonu, 4785 sayılı Yasa gözetilerek orman sınırlaması ve 2. madde uygulamaları yapmak üzere işe başlamış, bu komisyona bağlı 2 numaralı ekip tarafından düzenlenen 01.09.1981 tarihli tutanakla, 1944 yılında belirlenen Devlet Ormanı sınırlarına ilaveten, 4785 sayılı Yasa uyarınca devletleşen orman alanları da belirlenerek, 1 ilâ 6 ve sonra tekrar 1 numaralı orman sınır noktalarını birleştiren orman sınır hattının sağı devlet ormanı, solunun ise deniz ve devlet ormanı olarak sınırlandırılmış, 2 numaralı ekibin çalışmaları 11.05.1982 tarihinde ilan edilmiş, Orman Bölge Müdürlüğü"nün 06.07.1982, ...’ın 08.06.1982, ... ve ... ise, 09.06.1982 tarihinde bu çalışmaya itiraz etmişler, Orman Kadastro Komisyonu 28.09.1982 tarihli çalışma tutanağında belirlendiği üzere gerçek kişilerin itirazını kabul edip, ilave olarak 7 ila 17 numaralı orman sınır noktalarını tesis ederek 332 sayılı parsel ve geniş çevresinin de içinde bulunduğu bir kısım taşınmazı orman sınırları dışında bırakmış, bu karar da 17.06.1983 tarihinde ilan edilmiş, Orman Yönetiminin 7 ilâ 17 numaralı orman sınır noktalarından oluşan orman sınır hattı ile orman sınır hattı dışında bırakılan taşınmazın yeniden orman sınırlarına ithal edilmesi için açtığı davanın halen derdest olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece; kesinleşmiş orman kadastro tutanak ve haritalarının eski tarihli memleket haritası, amenajman planı ve hava fotoğraflarının uygulanmasına dayalı araştırma inceleme ve keşif sonucu düzenlenen uzman bilirkişi raporuyla çekişmeli parselin 1959 ve 1995 memleket haritası ve amenajman planında 1939 tarihli hava fotoğrafında orman olarak nitelendirildiği öncesi itibariyle orman sayılan yerlerden olduğu, toprak yapısı ve bitki örtüsü itibariyle orman sayılan yerlerden olduğu, 1 ilâ 7 sayılı orman sınır noktalarından oluşan orman sınır hattına bitişik, dava dışı 7 ilâ 17 numaralı orman sınır noktalarından oluşan orman sınır hattı arasında kalan taşınmazın orman sınırları dışında bırakılmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davanın, bu bölgenin orman sayılan yerlerden olduğu belirlenerek kabul edildiği, çekişmeli parselin de sözü edilen dava dışı bu taşınmaz ile aynı özellikleri taşıdığı, 4785 sayılı Yasa hükümlerine göre devletleşen yerlerden olduğu, 5658 sayılı Yasa hükümlerine göre iadesi gereken yerlerden olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne ve parselin tamamının tapu kaydının iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline, davalıların el atmasının önlenmesine ve parsel üzerindeki binaların ve intifa hakkının kaldırılmasına karar verilmişse de, kesinleşmiş orman kadastrosunun bulunduğu yerlerde kural olarak bir yerin orman sayılan yerlerden olup olmadığı ve hukuki durumu orman kadastro tutanak ve haritalarının uygulanması suretiyle belirlenir. 6099 sayılı Yasa ile değişik 6831 sayılı Yasanın 7. maddesi gereğince Orman Kadastro Komisyonlarının her hangi bir şekilde orman kadastrosu sınırları dışında kalmış ormanların kadastrosu nu yapma görevi vardır. Bir başka deyişle, kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları dışında bırakılmış ormanların bulunduğu yerde tekrar orman kadastrosu yaparak burayı orman olarak sınırlandırma yetkisi ve görevi vardır. Orman kadastro komisyonlarına yasa ile verilen bu yetkiyi ortadan kaldıracak biçimde karar verilemez. Ne var ki; somut olayda, Orman Yönetimi 15.02.2011 tarihli dava dilekçesinde ... Adası ... Adası mevkiinde bulunan 188 sayılı çekişmeli parselin yörede yapılıp kesinleşen orman tahdidi içinde kalan bölümünün tapu kaydını iptalini, orman niteliğiyle Hazine adına tescilini ve davalıların bu bölüme el atmasının önlenmesini, bina bulunması halinde kal"ini istemiş, kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde kalan bölüm için dava açmış olup, çekişmeli parselin her hangi bir şekilde orman kadastrosu sınırları dışında bırakılmış, devlet ormanı olarak sınırlandırılması geren yerlerden olduğu ya da bu anlama gelecek bir iddiada bulunmamış, parselin kesinleşmiş orman kadastro sınırları içinde kalan bölümüne yönelik olarak bu bölümün tapu kaydının iptali ve orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescili istemiyle dava açmıştır.
1086 sayılı Hukuk Yargılama Usul Yasasının 74. maddesi gereğince “Kanunu Medeni ile muayyen hükümler mahfuz olmak üzere hakim her iki tarafın iddia ve müdafaalariyle mukayyet olup ondan fazlasına veya başka bir şeye hüküm veremez. Tahakkuk edecek hale göre talepten noksan ile hüküm caizdir.” 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 26. maddesinde de “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü yer almaktadır. Buna göre hakim tarafların istemleri ile bağlı olup ondan başkasına veya fazlasına hükmedemez.
Diğer taraftan Orman Yönetimi dava dilekçesinde ... köyü 188 sayılı parselin orman sınırları içerisinde kalan bölümünün tapu kaydının iptali ve orman niteliği ile Hazine adına tescili yanında, parsel numarası belirtmeden davalıların kesinleşmiş orman kadastro sınırları içinde kalan taşınmazlara el atmasının önlenmesini de istemiştir. Yapılan keşifte çekişmeli 188 sayılı parselin dışında kalıp kesinleşmiş ormanı kadastro sınırları içinde bulunduğu belirlenen bazı taşınmazların üzerinde davalılar tarafından yapılmış müştemilat ve tesisler bulunduğu belirlendiği halde Orman Yönetiminden el atmanın önlenmesi davasına hangi taşınmazların konu edildiği açıklattırılmamış, el atılan yerlerin neresi olduğu belirtilmeden ve parsel numarası söylenmeden hüküm yerinde " el atmanın önlenmesine " şeklinde hüküm fıkrası oluşturulmuştur.
Kesinleşmiş orman kadastrosuna ilişkin tutanak ve haritaların uygulanmasına dayalı araştırma, inceleme ve keşif sonucu düzenlenen uzman bilirkişi raporuyla çekişmeli parselin bulunduğu yerde 1944 yılında 3116 sayılı Yasa hükümlerine göre orman tahdidi yapılmadığı, 1981 yılında yapılan orman kadastrosunda tesis edilen 1 ilâ 7 numaralı orman sınır noktaları ile çekişmeli parselin fen bilirkişi krokisinde (A) ile gösterilen 5804,46 m2 bölümünün orman tahdidi dışında bırakıldığı, parselin aynı krokide (B) ile gösterilen 182,14 m2 bölümünün ise, orman tahdidi içinde bırakıldığı, çekişmeli parselin çap krokisi sınırlarına dahil olmayan ve krokide (C) ile gösterilen 1195,55 m2 yüzölçümündeki orman sahasının tel çit çekilerek davalılar tarafından kullanıldığı saptanmıştır.
O halde, mahkemece öncelikle Orman Yönetimine dava dilekçesi okunmak suretiyle, el atmanın önlenmesi davalarının sadece 188 sayılı parsele mi? yoksa, 188 sayılı parselin çap sınırları dışında kalan ve kesinleşmiş orman kadastro sınırları içinde bulunduğu belirlenen yerlere ilişkin davalarının da bulunup bulunmadığı sorularak dava dilekçesini açıklamaları istenmeli, gerek 1086 sayılı eski Usul Yasasının 74. gerekse, yeni yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesinin açık hükmü gözetilip, davadaki taleple bağlı kalınarak, karar verilmesi gerekirken, talep aşılmak suretiyle karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Kabule göre, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Yasanın 16. maddesi ile 3402 sayılı Yasaya eklenen “Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A ve 17. maddesi ile eklenen “Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. madde hükümleri gereğince davalılar aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilemeyeceği gözetilmeden, davalılar aleyhine yargılama giderleri ve avukatlık ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı gerçek kişilerin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatıran gerçek kişilere ödenmesine, Yargıtaydaki duruşma tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesine göre takdir edilen 900,00.-TL. avukatlık ücretinin davacı ... Yönetiminden alınarak, kendini avukat ile temsil ettiren davalılara verilmesine 17/04/2012 günü oybirliği ile karar verildi.