Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6685 Esas 2022/15389 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6685
Karar No: 2022/15389
Karar Tarihi: 02.11.2022

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6685 Esas 2022/15389 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

7. Ceza Dairesi'nin 2019/6685 E. sayılı ve 2022/15389 K. sayılı kararı, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçuyla ilgili olarak verilmiştir. Mahkeme, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemini reddetmiş, ancak sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünü bozmuştur. Hükmün bozulma nedenleri arasında, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesi, cezada yapılması gereken artırımın yanlış maddeye dayandırılması, Anayasa Mahkemesi kararının gözetilmemesi ve müsadere kararının yanlış verilmesi sayılabilir. Bu nedenlerle, mahkeme hükmü 321.maddesi uyarınca bozmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçu için 5/2. maddede yapılan değişiklik, cezada indirim için uyulması gereken şartlar için 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, hükmün bozulma nedenleri için 5607 sayılı Yasa'nın \"3/1-2\" maddesi ve müsadere kararı için 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.
7. Ceza Dairesi         2019/6685 E.  ,  2022/15389 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I) Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
    Kararın katılan Gümrük İdaresi vekilinin yüzüne karşı 21.09.2015 tarihinde tefhim edildiği, katılan Gümrük İdaresi vekilinin hükmü CMUK'nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 29.09.2015 tarihinde temyiz ettiği gözetilerek, temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    II)Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
    2-Dava konusu kaçak eşyanın değerinin fahiş olması nedeniyle cezada artırım yapılırken uygulanan Yasa maddesinin 5607 sayılı Kanunun ''3/22.'' maddesi yerine "3/1-2" maddesi olarak gösterilmesi,
    3-TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
    4-Dava konusu eşya hakkında 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi gereğince müsadere kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara