Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11146 Esas 2022/15464 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hüküm giymesi üzerine yapılan temyiz başvurusunu değerlendirmiştir. Sanığın vefat etmesi nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmiştir. Ayrıca, sanığın gıyabında verilen hükümde yapılan tebligatın usulsüz olduğu belirlenmiştir. Suçun niteliği ve ele geçen eşyanın değeri dikkate alınarak, sanığın uygulanacak ceza miktarı belirlenmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinde yaptığı iptal gerekçesi de değerlendirilmiştir. Bu doğrultuda, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 64. maddesi
- 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkumiyetin kararlaştırıldığı 3/18, 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri
- 6455 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçunun 3/18. maddesi
- 6545 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçunun 3/18. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ve 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ...’in temyiz talebinin incelenmesinde;
UYAP'tan alınan güncellenmiş nüfus kayıt örneğine göre sanığın hükümden sonra 26/12/2015 tarihinde vefat ettiği anlaşıldığından 5237 sayılı TCK'nun 64. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II) Sanık ...’in temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Sanığın gıyabında verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın kovuşturma evresinde en son bildirdiği adresine 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi gereğince tebliğ edilmesi ve tebliğin mümkün olmaması halinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca sanığın adres kayıt sistemindeki adresine tebliği gerekirken, sanığın bildirdiği aynı zamanda da UYAP kayıtlarında MERNİS adresi olarak görünen adresine doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre yapılan tebligat usulsüz olduğundan sanık ...’in temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin kaçak sigaralar yönünden 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ve kaçak çaylar yönünden aynı Yasanın 3/5. maddesi kapsamında kaldığı, 5237 sayılı TCK'nun 44. maddesinde düzenlenen "fikri içtima" hükümleri gereğince sanığın eyleminin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında olacağı ancak; ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve gümrüklenmiş değerinin iki katını ödediği takdirde cezasında 1/2 oranında indirim yapılacağı hususunda ihtarat yapılması gerektiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkralarının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan ...'nun davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması ve katılan ... İdaresi yerine Hazine lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.