Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6386 Esas 2022/15567 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Gaziantep'te bir kişi hakkında 5607 sayılı yasaya muhalefet suçlamasıyla dava açıldı. Ancak arama kararı eksik araştırma sonucu verildi ve sanık hakkında ek savunma hakkı tanınmadan mahkumiyete karar verildi. Temyiz sonucunda 7242 sayılı kanun ile 5607 sayılı yasanın bazı maddelerine eklenen düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiği belirlendi. Ancak mahkeme, yerel mahkemenin yasal koşulların oluşup oluşmadığına karar vererek uygulama yapması gerektiğini belirtti. Ayrıca takdiri indirim uygulanırken CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edildiği, Anayasa Mahkemesi kararının gözönünde bulundurulmadığı ve müsadere kararının yazılı şekilde verildiği tespit edildi. Bu nedenlerle hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5607 sayılı yasa 3/22. madde (Eşyanın değerinin hafif/pek hafif olması halinde verilecek cezalar), 5607 sayılı yasa 5/2. madde (Etkin pişmanlık uygulaması). TCK'nun 53. maddesi (Hüküm oluşturma açısından Anayasa Mahkemesi kararının gözönünde bulundurulması). 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi (Kaçak eşyanın müsaderesi).

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Arama işlemine dayanak olarak gösterilen Gaziantep 3. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2015/621 değişik iş sayılı arama kararı denetime olanak verecek şekilde dosyaya getirtilmeden eksik araştırma ile karar verilmesi,
2- Sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10 maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasa’nın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK’nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ...’nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.