Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/7712 Esas 2022/15549 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hükümlüğe ve müsadere cezasına hükmedildiğini belirtiyor. Ancak temyiz edilmesi sonucu sanığın yanıltıldığı ve etkin pişmanlık uygulamasının hatalı yapıldığı gerekçesiyle kararın bozulduğu ifade ediliyor. Kararda, 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesi ile CMK'nun 232/6. maddesi arasındaki aykırılık, hapisten çevrili adli para cezasının taksitlendirilmesindeki hukuka aykırılık, kaçak sigaraların müsaderesi konusundaki yanıltıcılık, yargılama giderlerinin sanıktan tahsili ve sanığın cezasından mahsup edilmemesi gibi kanun maddelerine aykırı davranışlar yer alıyor. Ayrıca, 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrası, bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiğini, ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği tarihten önce verilen dosyalar için temyiz süresinin bir hafta olduğunu belirtiyor. Ayrıca, 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlığın uygulamasını olanaklı hale getiriyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki ... vekilinin 13.12.2021 tarihli dilekçesiyle, incelemeye esas dosya ile ilgisi bulunmayan sanık Mahmut Doğan hakkındaki Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.11.2021 tarihli ve 2020/1639 Esas 2021/2548 Karar sayılı kararına yönelik temyiz isteminde bulunduğu, sanık ... hakkındaki hükme yönelik bir temyiz istemi olmadığı gözetilerek sanık ...'un temyiz istemi ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle sanığın yanıltıldığı cihetle; sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında sanığa yapılan ödeme ihtaratında indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde 1/3 olarak bildirilerek sanığın yanıltılması ve hakkında ödeme yapmadığından bahisle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması,
Kabule göre;
1-Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmolunan hapisten çevrili adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK'nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini de kısıtlar şekilde adli para cezasının hükmün kesinleşme tarihinden itibaren taksitlendirilmesine karar verilmesi,
3-Kaçak olduğu anlaşılan sigaraların imha edilip edilmediklerine bakılmaksızın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
4-Bozma öncesi hükmün sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay bozma ilamının sanık lehine olduğu gözetilmeksizin, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
5-TCK'nun 63. maddesi uyarınca sanığın 26.05.2021-27.05.2021 tarihleri arasında gözaltında geçen sürelerin cezasından mahsup edilmesine karar verilmemesi,
Yasaya aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.