Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6025 Esas 2022/15805 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında \"4733 sayılı Yasaya muhalefet\" suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Yerel mahkeme tarafından verilen hüküm bozuldu. Sanığın eylemi 4733 sayılı Yasaya göre suç kapsamında kalmasına rağmen 6455 ve 7242 sayılı yasalar ile değiştirilen kanun maddeleri, cezalarda indirim ve etkin pişmanlık gibi hususları da içermektedir. Bu nedenle, yerel mahkemenin, sanık hakkında yasaların belirlediği koşulları göz önünde bulundurarak ceza belirlemesi gerektiği vurgulandı. Kararın sonunda, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası incelenerek yerel mahkemenin uygulama yapması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 4733 sayılı Yasa: \"Kabahatler Kanunu\"
- 6455 sayılı Yasa: Kabahatler Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun
- 7242 sayılı Yasa: Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun
- 5607 sayılı Yasa: Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi vekilinin 31.12.2018 havale tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiği belirlenerek yapılan incelemede;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK’nun 58. maddesi uyarınca tekerrüre ilişkin hükümlerin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10 maddeleri gereğince uygulama yapılması ve aynı Yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığı değerlendirilip somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.