Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/6285 Esas 2022/15804 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, yolcu olarak bulunduğu araçta yapılan aramada kaçak çay ve sigara ele geçirildiği için 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet suçundan mahkum edildi. Sanık, suçu kişisel kullanım için işlediğini savundu ancak mahkeme, ticari maksatla bulundurduğuna karar verdi. Ancak, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile cezalarda indirim yapılması ve 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen hüküm uyarınca suça konu kaçak eşya miktarı kadar devlet hazinesine ödeme yapıldığında indirim yapılması gerektiği belirtildi. Ayrıca, takdiri indirim uygulanırken hükümde hata yapıldığı, dava konusu eşyanın müsadere edilmesi gerektiği, ancak nakil aracının müsadere edilmemesi gerektiği tespit edildi. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7., 52/2. ve 54/4. maddeleri
- 5607 sayılı Yasa'nın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, suça konu aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
İhbar üzerine sanığın yolcu olarak bulunduğu aracın durdurulması üzerine sanığın üzerinde ve sanığa ait poşette usulüne uygun olarak yapılan aramada 3.600 gram kaçak çay ve 9 karton kaçak sigara ele geçirilen olayda, sanığın aşamalardaki savunmalarında suça konu kaçak çay ve sigaraları içmek için aldığını, ticari amacının olmadığını beyan etmesi ve ele geçen eşyanın da miktar itibarıyla kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında ve tüm dosya kapsamına göre sanığın kaçak çay ve sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin savunmasının aksine; mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 52/2. maddesi yerine TCK'nun 52/2-3. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5-Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
6-Dava konusu nakil aracının hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ....’a ait olduğu ve sanık ... hakkındaki hüküm açıklanırken nakil aracı hakkında hüküm kurulamayacağı gözetilmeden nakil aracının müsaderesine yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanık ... katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.