Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11162 Esas 2022/15881 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir otobüs içinde yapılan önleyici arama sonucunda 40 karton kaçak sigara ele geçirilen iki sanığın yargılandığı davada hükümlüğe ve müsaderelere karar verildiğini belirtiyor. Ancak sanıkların savunmaları ve ele geçen sigaraların markaları nedeniyle her iki sanığın da tüm sigaralardan sorumlu tutulamayacağına hükmediyor. Mahkeme ayrıca, uygulanacak cezaların belirlenmesinde 5607 sayılı Yasa'nın farklı maddelerinin karşılaştırılması gerektiğini ve hak yoksunluklarının uygulanması konusunda Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının dikkate alınması gerektiğini belirtiyor. Sonuç olarak, hükümler bozuluyor ve sanıkların haklarının gözetilmediği gerekçesiyle kararların yeniden değerlendirilmesi isteniyor. Kanun maddeleri olarak, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçunun karşılık geldiği 3/18. madde, cezaların belirlenmesinde kullanılan 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri, hak yoksunluklarının uygulanmasıyla ilgili 53. madde ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararını gerektiren 10. madde sayılabilir. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ve geçici 12. maddenin 2. fıkrası da uygulanacak kanun hükümleri arasında yer alıyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıklardan ...'ın şoförü, sanık ... ise muavini olduğu ... plaka sayılı yolcu otobüsünde yol kontrolü sırasında önleyici arama kararı ile yapılan aramada 1 adet poşet içerisinde 29 karton ... ve 11 karton ... 2005 marka olmak üzere toplam 40 karton kaçak sigara ele geçirildiği olayda, sanık ...'un aşamalardaki savunmalarında; ele geçen sigaraların 29 kartonunun kendisine ait olup, içmek için aldığını, ticari amacının olmadığını belirttiği, diğer sanık ...'in de aşamalardaki savunmalarında; ele geçen sigaraların 11 kartonunun kendisine ait olup, içmek için aldığını, ticari amacının olmadığını belirttiği, mahkemece 40 karton sigaranın tek poşette ele geçmesi nedeniyle sanıkların kabul ettikleri sigara miktarlarına itibar edilmeyerek her 2 sanığın da tüm kaçak sigaralardan sorumluluğu cihetine gidilmiş ise de; ele geçen sigaraların 2 farklı markadan olup sanıkların kabul ettikleri miktarlarla da örtüşmeleri, sanıkların kolluk ifadelerine göre ... aldığı 11 karton sigarayı araca yerleştirmesi için Mahsum'a vermesi, Mahsum'un da sigaraları bagaja yerleştirenin kendisi olduğunu belirtmesi nedeniyle sigaraların tek poşette ele geçmesinin aleyhe bir anlam ifade etmeyeceği, sanıkların tüm sigaralardan sorumluluğuna gidilmesine imkan sağlamayacağı, sanık ...'un 29 karton sigaradan sorumlu olup, daire uygulamalarımıza göre bu miktar sigaranın ticari mahiyette olduğu ve adı geçen sanık yönüyle atılı suçun sübuta erdiği, sanık ...'in ise 11 karton kaçak sigaradan sorumlu olduğu, ele geçen sigaranın miktar itibariyle ticari mahiyette olmadığı gibi sanığın içmek için aldığı yönündeki savunmasının aksine mahkumiyetini gerektirir her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hükümler tesisi,
Kabule göre de;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar
indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişiklik ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Haklarında erteli olmayan hapis cezasına hükmedilen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyları üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmelerine, altsoyları dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.