Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11154 Esas 2022/15879 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş. Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz isteği reddedilmiş, sanık ... hakkında 4733 sayılı Yasaya muhalefetten hükümlülük kararı verilmiş. Ancak, sanığın eylemi 5607 sayılı Yasa kapsamında da olduğundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş. TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin kanun değişikliklerinin göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulanmış. Adli para cezasının taksitlerinin belirtilmemesi ve hak yoksunlukları uygulanırken yapılan yanlış uygulamalar nedeniyle karar bozulmuştur.
4733 sayılı Yasa: Kamu İhale Kanunu
5607 sayılı Yasa: Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu
5752 sayılı Yasa: Gümrük Kanunu
6455 sayılı Yasa: Vergi Kanunları ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun
6545 sayılı Yasa: Gümrük Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun
7242 sayılı Yasa: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin Infazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 4733 ve 5607 sayılı Yasalara muhalefet
HÜKÜM:Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında 4733 sayılı Yasaya muhalefetten hükümlülük, müsadere; 5607 sayılı Yasaya muhalefetten ceza verilmesine yer olmadığına
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin, sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin kamu davasına katılmasına karar verilmiş olması hükmü temyize hak vermeyeceğinden Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık ...'ın kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1- Sanıkta ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu görülmekle, sanık hakkında 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinden hüküm kurulması ile yetinilmesi gerekirken, 5607 sayılı Yasa uyarınca da hüküm kurularak ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi
2- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3- Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının 10 eşit taksitle tahsiline karar verilirken, TCK'nun 52/4. madde ve fıkrası gösterilmemesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
4- 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişiklik ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.