Esas No: 2021/9622
Karar No: 2022/16091
Karar Tarihi: 10.11.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/9622 Esas 2022/16091 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/9622 E. , 2022/16091 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümden sonra, yerel mahkeme tarafından yapılan hatalı uygulamalar sebebiyle sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Kararın temyizde bozulması sonucu, mahkemenin kanunlara uygun bir şekilde uygulama yapması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı yasa ile değişik 5607 sayılı yasanın kapsamına giren suçlar ile 6545 ve 7242 sayılı yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı yasanın kapsamına giren suçların karşılaştırılarak sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri yönünde uygulama yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanık ...'ün uzlaşma kapsamında kaldığı kasten yaralama suçu nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının mahkeme tarafından araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, suça konu kaçak eşyanın müsaderesine ve nakdi kefalet hususunda karar verilmemesine dikkat çekilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5607 sayılı yasa
- 6455 sayılı yasa
- 6545 sayılı yasa
- 7242 sayılı yasa
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesi
- 6763 sayılı Kanun
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
- TCK'nun 58. maddesi
- TCK'nun 86. maddesi
- TCK'nun 54/4. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10., 3/10-son cümle madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/10-son cümle, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)Sanık ...'ün tekerrüre esas alınan mahkumiyetine ilişkin TCK'nun 86. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı mahkemesinden araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)Sanık ... hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK'nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK'nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5)Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
6)Sanık ...'ün 01/07/2014 tarih ve 0118523 sıra no ile yatırdığı 10.000,00 TL nakdi kefalet hususunda karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ... ile sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.