Esas No: 2021/24013
Karar No: 2022/16148
Karar Tarihi: 10.11.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/24013 Esas 2022/16148 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/24013 E. , 2022/16148 K.Özet:
Sanık, 1632 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giymiş ve verilen karar temyiz edilmiştir. Temyiz başvurusunda sanığın askerliğe elverişsizlik raporu aldığı belirtilmiştir. Mahkeme, bu iddianın doğru olup olmadığını araştırılması için ek rapor alınması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca hükümdeki bazı eksiklikler ve bir kanun değişikliği nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği de karar metninde yer almıştır.
Kanun Maddeleri:
- 1632 sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK'nın 232/2-d maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1632 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Sanık 13.02.2019 tarihli temyiz dilekçesinde, kendisine antisosyal kişilik bozukluğu tanısıyla askerliğe elverişsizlik raporu verildiğini ve vatani görevinin sonlandırıldığını belirtmesi karşısında; bağlı bulunduğu Askerlik Şubesi Başkanlığından sanık hakkında askerliğe elverişli olmadığına dair herhangi bir sağlık kurulu raporu düzenlenip düzenlenmediğinin sorularak böyle bir rapor bulunması halinde raporun üst makam onaylı suretinin dosyaya getirtilerek askerliğe elverişsizlik halinin suç tarihlerini kapsayıp kapsamadığı hususunda ek rapor alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihlerinin sanığın izin tecavüzünde bulunduğu tarihleri kapsayacak şekilde 23.05.2010-10.06.2010 şeklinde gösterilmesi yerine 23.05.2010 şeklinde gösterilmesi,
3- Sanığın yolda, nezarette ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/2-d maddesine aykırı davranılması,
4- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişiklik nedeniyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.