Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/24013 Esas 2022/16148 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 1632 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hükümle ilgili yapılan temyiz başvurusunu değerlendirdi. Sanık, askerlik yapamama durumuyla ilgili sorular yöneltti. Suç tarihi, hüküm başlığı ve sanığın tutukluluk sürelerinin gerekçeli kararda eksik olduğu belirtildi. İlgili kanun maddelerinin yerine getirilmesi için kararın bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 1632 sayılı Kanun
- 5271 sayılı CMK'nın 232/2-d maddesi
- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1632 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Sanık 13.02.2019 tarihli temyiz dilekçesinde, kendisine antisosyal kişilik bozukluğu tanısıyla askerliğe elverişsizlik raporu verildiğini ve vatani görevinin sonlandırıldığını belirtmesi karşısında; bağlı bulunduğu Askerlik Şubesi Başkanlığından sanık hakkında askerliğe elverişli olmadığına dair herhangi bir sağlık kurulu raporu düzenlenip düzenlenmediğinin sorularak böyle bir rapor bulunması halinde raporun üst makam onaylı suretinin dosyaya getirtilerek askerliğe elverişsizlik halinin suç tarihlerini kapsayıp kapsamadığı hususunda ek rapor alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihlerinin sanığın izin tecavüzünde bulunduğu tarihleri kapsayacak şekilde 23.05.2010-10.06.2010 şeklinde gösterilmesi yerine 23.05.2010 şeklinde gösterilmesi,
3- Sanığın yolda, nezarette ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 232/2-d maddesine aykırı davranılması,
4- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişiklik nedeniyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.