Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4303 Esas 2022/4805 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/2, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
16/07/2013 günü saat 18:00 sıralarında meskun mahal dışı, yol yapım çalışması sebebiyle tek gidiş tek geliş olmak üzere iki yönlü, düz ve eğimsiz yolda sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile seyir halindeyken, karşı istikamette seyir halinde olan ...'nın idaresindeki otomobil ile çarpışması neticesinde ... ile otomobilde yolcu olarak olarak bulunan ...'nın öldüğü, ...'nın ise basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve vücudunda 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda,
Hükme esas alınan ve oluş ile dosya kapsamına uygun olan, Adli Tıp Ankara Trafik İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 22/12/2015 tarihli raporda: sanığın idaresindeki kamyonet yolda seyrederken yola gereken dikkatini vermemesi, aracının hızını, kavşaklara yaklaşırken, dönemeçlere girerken, tepe üstlerine, yaya geçitlerine, hemzemin geçitlerine, tünellere, dar köprü ve menfezlere yaklaşırken yapım ve onarım alanlarına girerken azaltmaması ve şerit ihlali yapması sebebiyle asli kusurlu olduğu, ...'nın ise idaresindeki otomobil ile seyrederken yola gereken dikkatini vermemesi, aracının hızını, kavşaklara yaklaşırken, dönemeçlere girerken, tepe üstlerine, yaya geçitlerine, hemzemin geçitlerine, tünellere, dar köprü ve menfezlere yaklaşırken yapım ve onarım alanlarına girerken azaltmaması sebebiyle tali kusurlu olduğu belirtildiği anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sair nedenlere, sanık müdafinin ise kusur durumuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin ölümü ile bir kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
Kabule göre de;
TCK'nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, sanık hakkında ''uzun süreli hapis cezası'' dikkate alınarak TCK’nın 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesinde, yasal olmayan gerekçe ile uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/06/2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.