Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/23870 Esas 2022/16600 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda, sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek, gerekçeli kararda eksikliklerin düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, hak yoksunlukları uygulamasında yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1632 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
05.08.2017 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 291. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen ve bölge adliye mahkemelerinin kararlarına karşı yedi gün olarak öngörülen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği; ancak bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay'dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesi uyarınca da temyiz süresinin bir hafta olduğu gözetilmeden temyiz süresinin 15 gün olduğu belirtilmek suretiyle sanığın yanıltıldığı cihetle; sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında sanığın gözetim altında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin gösterilmemesi mahallinde ikmali mümkün eksiklik olarak görülmüş, Uzm.J.V.Kad.Çvş. Osman Tezcan tarafından verilen emri yerine getirmemek suretiyle işlenen emre itaatsizlikte ısrar suçuna ilişkin suç tarihi "21.11.2012" olduğu halde gerekçeli karar başlığında ve kısa kararda "21.10.2012" şeklinde gösterilmesi ise mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile anılan maddede yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.