Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2015 Esas 2022/4854 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 30/11/2021 tarihli, 2021/1818 Esas, 2021/4057 Karar sayılı ''istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK'nın 11/1. maddesinde '' Bir Türk vatandaşı, 13'üncü maddede yazılı suçlar dışında, Türk kanunlarına göre aşağı sınırı bir yıldan az olmayan hapis cezasını gerektiren bir suçu yabancı ülkede işlediği ve kendisi Türkiye'de bulunduğu takdirde, bu suçtan dolayı yabancı ülkede hüküm verilmemiş olması ve Türkiye'de kovuşturulabilirliğin bulunması koşulu ile Türk Kanunlarına göre cezalandırılır.'' hükmü ile faile göre şahsilik ilkesine yer verilmiş, bu ilke uyarınca vatandaşın başka ülkede işlediği suçun vatandaşı bulunduğu ülkede yargılanması imkanı getirilmiştir. Bu hüküm uyarınca sanığın ülkede bulunması, isnat edilen suçun Türk Kanunlarına göre aşağı sınırı bir yıldan az olmayan hapis cezasını gerektirmesi, yabancı ülkede hüküm verilmemiş olması ve Türkiye'de kovuşturulabilirlik şartlarının gerçekleşmesi, suçun TCK'nın 13. maddesi kapsamında yer alan suçlardan bulunmaması halinde Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan sanığın Türk kanunlarına göre cezalandırılmasına imkan sağlanmıştır.
İnceleme konusu somut olayda, Türkiye'de bulunan sanığın Azerbaycan'da yargılanmadığı ve hakkında hüküm verilmediği, isnat edilen suçun TCK'nın 13. maddesinde yer alan suçlardan bulunmadığı anlaşılmakla, yabancı ülkede suç işleyen Türk vatandaşının Türkiye'de yargılanıp hakkında hüküm verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır.
Dosya içeriğine göre, 22.12.2007 tarihinde, gece saat 23.00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki ... şirketine ait yolcu otobüsü ile Bakü’den İstanbul’a seyir halindeyken, Bakü – Gazah ana yolunda yapı onarım işleri olması nedeniyle ana yolun sol taraftaki genişliği 9 metre olan geçici yola verildiği olay mahalline geldiğinde, otobüsü sola doğru geçici yola çevirdikten sonra otobüsün sağ tarafa devrilmesi neticesinde dört kişinin öldüğü, kaza yerinin öncesinde “yol işleri”, “ara sokağın sola istikameti”, “maksimum hızın 30 km /saat kadar kısıtlanması”, “sola hareket”, “giriş yasaktır” yol işaretlerinin bulunduğu olayda, sanığın yola gereken dikkati vermeyerek hızını yolun geometrik özelliğine göre ayarlamayıp aracını yol içinde tutma becerisini sağlayamadığı, sevk ve idare hatası ile yol dışı kalıp olayın meydana gelmesine sebebiyet vermesinden dolayı asli ve tam kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin müvekkilinin suçu işlemediğine, aracı kullanmadığına, olayın kaza olduğuna, cezanın mağdur olmasına neden olacağına, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 30/11/2021 tarih, 2021/1818 Esas, 2021/4057 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 4.Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.