Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4276 Esas 2022/4859 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma üzerine incelenen kararda mahkemece basit yargılama usulünün uygulanmasına yer olmadığına ve genel hükümlere göre yargılamaya devam edilmesine karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, Eskişehir TCDD’de makinist olup 05/03/2014 tarihinden itibaren geçici görevle Divriği TCDD lokomotif deposunda makinist olarak çalışan katılan ...’in, olay günü, gece saat 01.10 sıralarında görevli olduğu yük trenine ait evrakları hareket memurluğundan alıp ikinci yolun peronundaki lokomotife binmek için vagonların arasından geçip aşağı perona inerken, istasyonda devam eden tren yollarının yenilenmesi işi için ikinci yol peronuna dizilmiş yaklaşık 36 metre uzunluğunda bir metre genişliğinde ve 10 cm yüksekliğindeki raya takılıp düşmesi sonucu hayat fonksiyonlarını orta (2) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, sanığın Divriği 43. Yol Bakım Onarım Müdürü olduğu olayda, mahkemece, sanığın müdürü olduğu bakım ve onarım bölümünün düzensiz çalışmasını kontrol etmediği, denetim ve gözetim görevlerini objektif olarak yerine getirmediği gerekçeleriyle mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ceza miktarına, sanık müdafinin kusur durumuna, eksik incelemeye yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hüküm tarihi itibari ile kesin nitelikte olan ve bu nedenle tekerrüre esas alınamayacak olan Amasya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/06/2007 tarih, 2007/451 esas 2007/731 karar sayılı trafik güvenliğini taksirle tehlikeye sokma suçuna ilişkin 1500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün tekerrüre esas alınması,
2-Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin (6) nolu bendinin çıkarılması ve hükme “Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca yargılamada kendisi vekille temsil ettiren katılan lehine 4080 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılana verilmesine'' ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.