Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1839 Esas 2022/4900 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının çocukların cinsel istismarı suçundan tutuklu kaldığı ve sonunda beraatine hükmedildiği durumda, davacının tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ancak manevi tazminatın gereksiz yüksek tutulduğu sonuçlanmıştır. Mahkeme, nesnel bir ölçüt olmamasına rağmen, davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklama nedeni, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilerek, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar tayin edilmesi gerektiğini belirtmiştir. Kanuna aykırı olarak fazla manevi tazminatın hüküm altına alındığından dolayı mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK madde 142, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK madde 321.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat.
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.482,51 TL maddi ve 16.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Ereğli Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/101 Esas ve 2015/169 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çocukların cinsel istismarı suçundan 27/03/2012 - 24/08/2012 tarihleri arasında 151 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 22/01/2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 10.000,00 TL maddi, 250.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; 3.576,12 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacıya verilmesine, hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede;
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "3.482,51" TL yerine, bu miktarın üzerinde kalacak şekilde "3.576,12" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davalı aleyhine fazla maddi tazminata ve eksik manevi tazminata hükmolunduğu gerekçeleriyle bozulması üzerine;
Yerel mahkemece duruşma açılıp, 3.482,51 TL maddi, 16.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Dairemizin yerleşik kararlarında da vurguladığı üzere, nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak ve emsal uygulamaların da üzerinde olacak şekilde fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.